Hello beautiful

Ik keek naar Siyana. Stappen? Dat klonk als een geweldig idee. Ik kleedde me snel aan en liep toen even naar de badkamer die ook bij onze kamer zat. Het had een bad, en het was erg chique ingericht. Ik deed een staart in mijn haar.
‘We kunnen naar het strand gaan? Dan moeten we wel onze bikini’s onder onze kleding houden’, zei ik tegen Siyana. Ik keek haar aan.
‘Dat is mogelijk, maar ik ben een bleekscheet nu’, zei Siyana, ze was helemaal niet bleek.
‘Geloof me, je bent niet bleek, en daarom zijn we daar, om bruin te worden’, zei ik tegen haar. Ik had mijn bikini nog niet uitgedaan. Ik keek naar haar. Het zwembad is ook zo gewoon vond ik.
‘Okay, laten we dat maar doen dan’, zei Siyana tegen mij. Ik keek uit het raam. Het had uitzicht tot het strand. Het was druk. Ik dacht opeens terug aan de jongen met de armband van Siyana. Siyana zei al dat we te veel fan waren. Ik keek weer naar Siyana. Die was nu ook klaar.
‘Klaar?’, vroeg ik haar. Ze keek me verbaasd aan en knikte.
‘Kom’, zei ze en ze liep de deur uit. Ik deed de sleutel van de kamer om mijn nek. Anders zouden we het verliezen. Ik volgde haar naar de lift. Daarna rende we naar het strand. Het was druk, je moest echt een plek zoeken. Uiteindelijk had Siyana een plek gevonden. Ik had mijn handdoek neer gelegd en ging erop zitten. Siyana volgde mijn voorbeeld.
‘Ik moet de hele tijd weer terug denken aan die jongen, hij leek heel veel op hem’, zei ik. Siyana keek mij heel erg verbaasd aan.
‘Ik heb zelfs over hem gedroomd’, zei Siyana. Gedroomd? We hadden nog niet eens geslapen.
‘We hebben nog niet eens geslapen’, zei ik tegen haar en ik pakte mijn zonnebrand en smeerde mijzelf in. Het zag er niet uit, ik was heel erg wit. Toen ik klaar was pakte Siyana mijn zonnebrand. Ik ging op mijn rug liggen. Mijn rug werd gloeiend heet. Dat was niet mijn bedoeling. Na een poosje begon ik volgens Siyana helemaal te gloeien.
‘Je moet nu echt het water in’, zei Siyana. Ik stond op en liep achteruit naar het water en sprak tegen haar.
‘Juist ja, dan moet ik dat maar doen hé?’, zei ik maar op dat moment voelde ik een klap en ik viel achterover. Ik zag even geen hand voor mijn ogen. Ik probeerde op te staan maar ik voelde mijn benen niet meer. Ik zag twee gezichten voorover gebogen. Één van hen was die van Siyana, die andere kende ik niet. Nu probeerde ik weer op te staan. Ik hoorde de zachte stem van Siyana. Ze pakte mijn hand en hielp me omhoog, ook mijn andere hand werd gepakt. Maar door wie? Toen ik eindelijk stond keek ik in de ogen van een jongen. Hij was lang en heel knap. Overdreven knap. Er stonden nog twee jongens achter. Nu werd het een beetje gek, was dit echt. Die jongen van het zwembad stond er ook bij. De jongen liet mijn hand los. Siyana keek mij aan.
‘Dat was een harde klap die je kreeg’, zei de jongen. Hij had een hele lieve stem, een zachte stem. ‘Ik ben Joe trouwens, Joe Jonas’. Ik stond versteld.