Just friends

Ik knuffelde de huisbaze eventjes, want ookal was het een internaat, je mocht er wel alles en ik zou ze erg gaan missen. ''Siy wacht'' werd van boven geroepen ik keek omhoog en zag het gezicht van Dennis een goede vriend van mij allleen wel homo. ''dag Dennis'' zei ik en ook hem knuffelde ik. Hij was mijn beste vriend geweest altijd vanaf het begin. Toen stapte ik in de taxi de chauffeur had mijn koffer erin gelegd. ''wat heb je allemaal bij je?'' vroeg Sandra aan mij ''veel'' zei ik lachend en ook zei heel veel. ''wat zit er in de schoudertas?'' vroeg ze opnieuw aan mij. ''wat dingen van het werk voor in het vliegtuig ik ga foto's maken voor mijn pagina'' ''leuk mag ik helpen?'' vroeg Sandra aan mij ''altijd'' antwoorde ik, De zon scheen door de ramen en allebei zette we onze zonnebrillen op. ''we zijn er dames'' zei de chauffeur gelukkig hadden we al betaald en dus liepen we zo naar buiten, ik deed de kofferbak open en pakte mijn koffer. Ookal zou het heet worden ik had ook mijn spijkerbroeken erin gestopt. Met onze tickets in onze handen liepen we naar de gate. Een stewardess scheurde onze kaartjes en we mochten door lopen. We hadden stoel 5 en 6 voorin. Mijn mobiel zette ik uit en ik hing aan mijn tas aan de stoel. ''welkom dames en heren bij flyair in ben jullie piloot en breng jullie naar de bahama's'' werd er gezegd via de intercom. We klapten eventjes waarom iedereen dat altijd deed snapte ik nooit maar ik deed gewoon mee.
Naast mij zat Sandra al te lezen in haar boek en ik pakte mijn Iphone. Ik had verschillende films er illiegaal gedownload. Ik zette hem weer aan en drukte op films daarna drukte ik op twilight ik deed mijn oortjes in en verzonk in de piano spelen van de intro. ''weet je zeker dat je wilt gaan Bella'' ''ja mam'' fluisterde ik zachtjes mee, Sandra keek op maar concentreerde zich snel weer. Ik kende film door en door ik had hem meer als 10 keer gezien.
daarom was ik ook fan van Robert Pattinson maar Nick Jonas bleef in mijn hoofd spoken. De film was alweer afgelopen en de lucht buiten het vliegtuig was donker. ''dames en heren wij gaan zo landen'' werd weer gezegd via de intercom en inderdaad landen we al snel alweer werd er geklapt en weer deed ik braaf mee nog steeds niet begrijpend waarom. Ik had een driekwart broek aangetrokken met een topje en mijn zonnebril op mijn neus, mijn haren wapperden achter me aan, en naast mij liep mijn beste vriendin. We haaldde onze koffers op en liepen over het vliegveld richting ons hotel geen idee wat we hier allemaal beleven zouden.

''wow'' zeiden we tegelijk en onze monden vielen open. Het hotel was gewoon prachtig, de lobby was heel groot en wit met schilderijen een balie sierde de overkant waar een vrouw achter stond. 2 banken waren van een goudachtig materiaal en stonden om een tafel. Een vaas met bloemen stond erop.
We liepen naar de balie en kregen daar onze sleutel, met de koffer achter ons aan liepen we naar de lift. We hadden kamer 5 dat was helemaal bovenin. We opende de deur en wederom stonden we perplex, Ook deze was groot en wit. 2 tweepersoonsbedden stonden tegenover elkaar daarnaast een bureau een 2 kleren kasten. Een deur leidde naar het balkon waar het uitzicht gewoon overweldigt was. Je zag vanaf hier het strand en het golvende water hoorde je gewoon ruisen, de zon scheen fel.
''ik ga zwemmen in het zwembad beneden'' zei Sandra tegen mij en ze kleedde zich om een mooie rode bikine met witte stippen. Ook ik deed mijn bikini aan deze was wit met een rokje van doorzichtiche stof. We liepen op onze slippers naar buiten de lobby door de hete zon in.
Het was er niet zo heel druk, omdat iedereen naar het strand was. En dus legde we onze handdoeken op 2 ligstoelen en doken meteen het water in.
Het koele water verfrisde ons en we gingen aan de rand staan. Het werd wat drukker, 2 meiden kwamen ook uit nederland, 2 uit Duitsland en voorderest waren er allemaal jongens uit Engeland en Canada. Sandra stootte mij aan en wees naar een plek, ''wat is er San?'' vroeg ik haar en ze haalde haar schouders op ''ik dacht iemand te herkennen'' zei ze terwijl ze zich ophees aan de rand van het zwembad. Ik klom haar snel achterna en we wikkelde ons in de handdoeken, zo liepen we het hotel in. Sandra liep altijd wat sneller ik en dus botste ze tegen een jongen op. Ze werd meteen weggeduwd door een grote man en ik trok haar terug ''ik zei het toch'' riep ze tegen mij de balie bediende keek ons vals aan en ik keek vals terug. ''wie zou het moeten zijn dan, je slaat door San, je bent veels te veel fan'' en ze lachtte sarcastisch naar mij ''jij niet dan?''' ik haalde lachend mijn schouders op. Zoekend keek ik om me heen ''wat is er?''vroeg Sandra aan mij ''los something'' zeg ik tegen haar ''wat dan?''''do you lost something?'' wordt er achter mij gevraagd en ik draai me om. Het enige wat ik zie is een jongen met krullen en een grote zoonebril op ''yes'' antwoord ik terug ''a bracelet?'' vraagt hij weer en ik knik weer hij geeft me inderdaad mijn paarse armbandje. Vaag kijken we hem na ''we zijn te veel fan'' lachen we terwijl we de lift instappen. We spurten onze kamer in en kleden onze weer aan..
''tijd om te stappen!''