31~

‘Serieus?’ Piep ik terwijl Elike me met een grijns de spons overhandigd. ‘Jazeker. Ik wil het zien blinken.’ Ik zucht maar dompel dan toch de spons in de met warm water gevulde emmer. ‘Ik zie je wel weer voor het eten. Al denk ik niet dat je dit binnen twee uur af zal krijgen…’ Mompelt ze erachteraan. ‘Al denk ik niet dat je dit binnen twee uur af zal krijgen…’ Praat ik haar zacht na met een zeikerig stemmetje. ‘Dat hoorde ik.’ Grijnst ze voordat ze dan toch de deur sluit. Ja, Belle. Daar sta je dan. Met je mond vol tanden, een emmer in je hand én buiten in de kou. ‘Goed…’ Mompel ik terwijl ik het onstabiele laddertje op loop. Ik neem de ruwe kant van de spons en begin als een gek te wrijven waardoor de ladder heen en weer gaat slingeren. ‘Ohnee!’ Breng ik nog net uit voordat ik mezelf voel vallen. Tot mijn verbazing is de stoep minder hard dan verwacht. ‘Hebbes.’ Zegt een jongensstem waardoor mijn ogen weer open schieten. ‘Oh, sorry.’ Zeg ik als ik uit de armen van de jongen spring. Waarom moet het nou net hem zijn? ‘Geeft niet. Gaat het weer?’ Hij wrijft met zijn warme hand over mijn bovenarm. Ik knik maar kijk hem niet aan. ‘Wat was je aan het doen?’ Zijn stem klinkt warm en oprecht geïnteresseerd. Ok, misschien is hij toch niet zó gemeen. Zijn nieuwsgierige ogen vinden de mijne. ‘Ik moet de voorgevel schoonmaken. Inclusief het bord.’ Ik trek mijn neus op en wijs naar het vieze oude bord. ‘Oei.’ Lacht hij. ‘Zal ik je helpen?’ Hij geeft me een schuine glimlach, eentje die alleen William kan geven.

‘Dat méén je niet!’ Lach ik hard. ‘Ja écht!’ Overtuigt William me. Ik schiet weer in de lach terwijl ik hem de spons overhandig. Meer dan de helft van het bord was nu schoon, met behulp van William. ‘Ok, ik heb écht medelijden met je.’ Zeg ik door het gelach heen. ‘Ja, ik ben echt heel zielig.’ Hij trekt een pruillipje. ‘Oh hou op!’ Ik spetter wat water in zijn richting. ‘Gaan we zo beginnen?’ Daagt hij me uit terwijl hij de spons boven mijn hoofd houdt. Oh Belle, dit is niet zo slim van je! Hij staat op de ladder en knijpt zachtjes in de spons waardoor er een klein straaltje water op mijn hoofd beland. ‘Ieeel!’ Ik spring opzij waardoor ik de rest van het water ontwijk. ‘Oops.’ Grinnikt William. Ik schud mijn hoofd en sla mijn armen over elkaar. ‘Willie Willie toch. Je weet toch wat er gebeurt als je meisjes plaagt?’ Ik giechel. Wacht eens even… Ik giechel nooit. Waarom giechel ik? Focus Belle. ‘Dan krijg ik een kusje toch?’ Hij wiebelt met zijn wenkbrauwen. Ik knik, wat een verrast gezicht van William oplevert. ‘Kom maar.’ Ik wenk hem met mijn vinger. Snel springt hij van de ladder af en komt op me af. Ik voel mijn wangen rood worden. ‘Dus…’ Mompelt hij grijnzend als hij nog maar enkele centimeters van me verwijderd is. ‘Dus dit!’ Roep ik voordat ik de spons in zijn gezicht druk. William proest en kijkt me geschrokken aan. Het enige wat ik kan doen is eindeloos lachen.