Foto bij 46. One day, I'll kill that blondie >.<

Please look forward to my next chapter
So will you vote for Key-oppa O.O~?????
http://www.worldmusicawards.com/#!vote/c1dlv

Ik knipperde met mijn ogen, alsof ik niet kon geloven wat hij vroeg. Zijn Engels was goed, hoewel je duidelijk een Koreaans accent erin terugvond. Maar hé, dit waren allemaal Koreanen die nauwelijks een woord Engels konden, zij zouden het niet verstaan als ik als een hond met zijn staart tussen de poten wegvluchtte. Of dat dacht ik…
Nog voor ik een woord kon zeggen, vertaalde de leerkracht zijn vraag in het Koreaans en begonnen de studenten enthousiast te klappen in hun handen. “Ch-cha-chakum, Chakummanyo!” vroeg ik voor een momentje. “My singing is not that great,” probeerde ik uit te leggen voor het te laat was.
“Everyone sings in this class. Not be ashamed,” merkte ik limieten aan zijn Engels op.
“I’m not ashamed,” probeerde ik hem van zijn misverstand te helpen, “I just don’t sing that good. I’m here to learn singing.”
“Not be ashamed, just sing,” klapte de leerkracht nu mee met zijn klas. Had hij me verstaan, laat staan gehoord?
Ik glimlachte als een boer met kiespijn en schudde overduidelijk mijn hoofd: ‘Nee!’. Maar dan bleef die leerkracht gebaren en leerlingen roepen en klappen. Ik kon toch moeilijk zingen? Ik kon niet zingen. Ik was hier om het te leren.
“Aish,” zuchtte een jongen achter me als hij subtiel een duwtje naar voren gaf, waardoor het bord gevaarlijk dichtbij kwam.
Het geklap behaalde zijn hoogtepunt als ik eindelijk van voor stond – met dank aan de gemene blonde jongen die nu met zijn buur fluisterde. Ik had zin om het F-teken naar hem te doen. Laat hem maar lekker geshockeerd zijn, dacht ik nijdig. Dat betaalde nog niet eens half de prijs voor het verpesten van mijn reputatie.
De blondharige – ongetwijfeld geverfd, dacht hij soms dat hij cool was zo, pff – grijnsde nu naar me en maakte het typische Koreaanse ‘bemoedigingsgebaar’ dat ik al heel vaak had mogen zien hier: “Aja!”
Mijn neus rimpelde onbewust door mijn chagrijnige gedachten om hem en ik vermeed om hem aan te kijken.
“You want to sing this song?” wees de leerkracht op iets dat ik niet kon lezen – Koreaanse tekens… “Oh, no, you probably want to sing English song?”
Hoe raadde hij het toch? Ik kon niet eens zingen en dan verwachtte hij van mij dat ik een lied zong in een onbekende taal – dit is echt de grootste fout die ik ooit had gemaakt, dacht ik bij mezelf. “Yeah,” knikte ik dan maar. Alsjeblieft, kan niemand me helpen? Kan die knappe gast van daarjuist niet weer de les komen onderbreken, zodat ik stiekem kon vluchten?
“Which song? We have Britney Spears, Lady Gaga, Beyoncé…” begon hij allemaal populaire sterren van in de VS op te noemen, kortom artiesten waar ik niet naar luisterde. Ik luisterde naar alternatieve rock. Ja, zo niet cool was ik dus, dacht ik met een zucht.
“Demi Lovato…?” vroeg ik voorzichtig naar de artiest, waar ik toch een paar liedjes van had die soms ook nog de top haalden. “Skyscraper.”
Overal ontstond geroezemoes, alsof er een enorme onzichtbare bij was ontsnapt en zich gevestigd had in dit lokaal. Ze vroegen zich waarschijnlijk af over wie ik het had. Kende eigenlijk iemand hier haar? Of was ze uit Zuid-Korea gebannen door haar imperfectheden, sinds Korea één en al perfectheden promootte, door haar automutilatie en bulimia?
Juist daarom was zij één van mijn favoriete idolen. Zij zong over haar pijn, zij geraakte erdoor en was nog steeds mooi – in tegenstelling tot ik. Ik was lelijk alhoewel ik niet meer sneed en overgaf. Ik was vet en klunzig.
Als de intro begon, schoten mijn zenuwen mee omhoog. De eerste zin kwam als een fluistering over mijn lippen. Ik voelde hoe de hitte naar mijn hoofd steeg en keek vastberaden naar de grond. “Catching teardrops in my hand,” zette ik meer kracht bij. “Only silence has its ending, like we never had a chance…”

[NEXT TIME ON: ‘I CAME FROM NOTHING TO BECOME EVERYTHING’]
Director Lee’s hoofd verscheen om de hoek. Zoals gewoonlijk voerden de twee een onverstaanbare conversatie, die deze keer eindigde met Director Lee die gebaarde met hem mee te komen.
“Waar gaan we naartoe?”
Director Lee knikte alleen maar, keek nog niet eens om.
Hij opende een deur, waarachter zich een kleurloos lokaaltje bleek te bevinden. Hier moesten we zijn, constateerde ik.
“Seven, dit is dokter Go…”

[Guys, like seriously!!! Important news!!!: WMA (World Music Awards) has started, you can vote for favourite band - also K-POP bands and groups, since it's worldwide!!!
Remember: per category you can only vote once, so be careful!! Certainly with 'Worlds Best Group'; There's SHINee, GG, Big Bang, 2NE1, G-Dragon, Psy, HyunA...
Let's make K-POP world known ^.^~kekekeke
So will you vote?? O.O
~sad puppyeyes~???
Here's the site: http://www.worldmusicawards.com/#!vote/c1dlv

Reageer (2)

  • sailorm

    ze luistert ni naar lady gaga?:8 shame! ma demi is ook cool :)

    1 decennium geleden
  • WildIsTheWind

    Aweseome, hopelijk zijn ze onder de indruk van haar.

    Snelverder.^^

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen