Kurt 01

Nog na genietend laat ik mij eigen op mijn bed vallen. Al gauw zie ik alles weer voor me. Zijn ogen schitterde als sterren in een onbewolkte nacht blijven me achter volgen. Ik wordt uit mijn gedachte gehaald als de telefoon gaat, Ik kijk op de display en zie dat het Mercedes is. Ik neem op en probeer niet al te opgewonden te klinken. 'Met Kurt.' 'Heey, ik vroeg me af hoe je auditie was gegaan.' 'Heel goed' 'Okay Kurt wat is er aan de hand?' 'Het is niet iets om door de telefoon te vertellen Mercedes.' geef ik met tegenzin toe. 'Okay over vijf minuten ben ik bij je.' zegt ze en hangt haastig op. Ik zucht en ik loop naar het raam en staar naar buiten tot ik haar aan zie komen hollen. Ik zet de deur op een kier. Geestelijk probeer ik me voor te bereiden op wat ik ga vertellen.
'ÓKAY Kurt tell it to Aunt Mercedes.' 'Mercedes, je moet egt niks tegen iemand zeggen!' smeek ik. 'kom op Kurt een beetje vertrouwen mag wel, vertel.' 'zoals je weet ben ik altijd veelte vroeg als ik last heb van nervositeit.'
ik werp een blik op mijn horloge, zoals gewoonlijk ben ik veelte vroeg. Ik besluit om mijn song nog een keer door te nemen dus ik liep vol zelfvertrouwen het gebouw in wat ik alleen had gezien in mijn dromen. Ik loop het prachtige podium op, ik sluit mijn ogen en zing 'I sit and wait Does an angel contemplate my fate And do they know.The places where we go When we 're grey and old 'Cos I've been told That salvation lets their wings unfold So when I'm lying in my bed Thoughts running through my head And I feel that love is dead I'm loving angels instead.' opeens hoor ik achter mij een stem die ik nog nooit had gehoord'When I'm feeling weak And my pain walks down a one way street I look above And I know I'll always be blessed with love And as the feeling grows She breathes flesh to my bones And when love is dead I'm loving angels instead ' ik draai me om en ik kijk regelrecht in de mooiste ogen die ik ooit had gezien. meteen voel ik de vlinders in mijn buik rond vliegen. We kijken elkaar recht aan in elkaars ogen. We gaan zo in elkaar op dat we het eerste publiek niet binnen horen of zien komen. We schrikken ons dan ook te pletter als er een oorverdovend applaus klinkt waar door we elkaar even vast moeten houden om niet om te vallen. 'En hoe lang is hier op gerepeteerd' vraagt een man op de eerste rij. Ik kijk hem aan en hoop dat hij het antwoordt zou geven, maar ik zie dat hij da van mij verlangt,' Ehm niet we kennen elkaars namen nog geneens.' zeg ik met volle verbazing dat ik nog normaal klink. De man die de vraag had gesteld kijk verbaast en daarna nog geen seconde later zakt zijn mond er bij open. Een vrouw wat verder naar achter neemt het van hem over en zegt 'We moeten nu verder maar we willen na alle auditie met jullie praten.' We knikken alle twee zwijgen en lopen naar de wachtruimte. 'Heey ik ben Kurt Hummel en je liet me trouwens wel schrikken in het begin. 'Ja, sorry ik weet niet wat me bezielde, Ik ben Blaine Anderson. Er is een feestje vanavond bij mij neem vrienden mee'roept hij terwijl hij een briefje in mijn hand drukt en bijna huppelend weg loop. 'Wauw Kurt ik wou dat ik ook zo Sam ontmoet had.' 'dat ga je zeker doen, Maar wil je helpen met een outfit voor vanavond en wil je mee?' 'Ja tuurlijk mag Sam ook mee.' 'Tuurlijk, Finn en Tina gaan ook mee, Rachel heb ik niet gevraagd die heeft het te druk de laatste tijd zei Finn die heeft haar ook al een paar dagen niet meer gesproken.'