#1

Het enige wat goed aan mijn leven is is Mainstreet & Froukje. Verder haat iedereen me. Ik heb verder geen echte vrienden, en mijn moeder is depresief, papa heeft zelfmoord gepleegd. En dat ga ik nu ook doen. 5 mensen die van me houden houd me niet tegen. Ik kan dit niet langer aan. Ik neem een overdodis medicijnen, en ik was er bijna geweest, als Froukje me niet had gered.
Ze had me moeten laten liggen. Als ze niet een ambulance had gebeld...
Ik ben boos geworden op Froukje, en heb het uitgemaakt. Ik heb haar niet kunnen vergeten. Froukje zelf gaat er ook kapot aan, maar dit kan ze me nooit meer vergeven, ze had het al zo moelijk dat ik zelfmoord wilde plegen, geef ik haar er nog de schuld van ook. Weet je wat. Ik bel haar gewoon. Ik toets haar nummer in, en ik bel haar. 'Met Froukje.' Hoor ik aan de andere kant van de lijn. 'Froukje.. Uh.. Met Nils.' Zeg ik. Wedden dat ze nu boos ophangd. 'Nils, wij moeten praten.' Zegt Froukje. 'Nu?' Vraag ik. 'Ja nu.' 'Zal ik naar je toe komen? Vraag ik. 'Is goed ik zie je zo. Ik ren meteen naar beneden en doe mijn jas aan, en spring op mijn fiets. Ik race naar haar huis toe. En ik gooi mijn fiets neer. En loop naar deur. Ik bel aan. En Froukje doet open. Ik wil haar een knuffel geven, maar ze ontwijkt me. Eerst moeten wij praten. Zegt ze. 'Oké' ik loop achter haar aan naar boven. Als we boven zijn gaan we op haar bed zitten. Dan begint ze te praten. 'Nils, waarom wilde je zelfmoord plegen?' Vraagt ze verdrietig. 'Uh... Ik.. Nou.. Jij en mainstreet zijn de enige mensen die van me houden. Mama is depresief en papa is dood...' Dan zie ik dat Froukje huilt, en zelf moet ik ook huilen. 'Froukje, het spijt me zo. Ik mis je, en ik wil weer bij je zijn, ik voel me nu nog slechter dan voorheen. Lieve Froukje wil je alsjeblieft bij me terug komen, en me een kans geven?' 'Ik wil niks liever, maar ik vind het wel moeilijk.' Zegt ze. 'Dus je geeft me nog een kans?' Vraag ik. 'Ja, maar als je die verknalt, dan is het over. ' 'Challenge accepted.' Zeg ikdan. 'Froukje krijgt een lachje op haar gezicht, en zegt 'ik hou van je Nils, ik heb je echt gemist.' 'Ik ook van jou lieve Froukje, en ik jou nog veel meer.' Dan neem ik haar in een knuffel, en streel haar zachtjes over haar rug. 'Het komt allemaal goed' zegt Froukje dan. 'Ik hoop het, maar ik ben allang blij dat we weer samen zijn!' Zeg ik. 'Ik ook!' Antwoord ze. Dan blijven nog even zo zitten, en dan komt haar moeder naar boven en vraagt of ik mee wil eten. En dat wil ik wel. Mama hoef ik niet te bellen, want die ligt toch alleen te slapen. Ik doe net alsof ik bel, en Hang dan op, het mag. 'Jeej' roept Froukje blij. Dan gaan we naar beneden, en we gaan eten. Lasagne ; mijn lievelings eten. 'Lang niet gezien Nils.' Zegt de moeder van Froukje. 'Ja, maar u gaat me voortaan wel weer vaker zien denk ik.' Zeft ik blij.