JustShy

Ik klemde het pistool dat in mijn broek zat goed vast. In mijn rugzak zat de buit die ik had na mijn bankoverval die ik zonet gepleegd had. De sirenes van de politieauto’s klonken steeds harder en harder. Ik besloot om te gaan lopen. Zo snel als ik kon liep ik door de verlaten straten van de stad.
‘Halt!’ Werd er geroepen en woedend draaide ik mij om. Voor mij stond een agent te hijgen. En hij was alleen. Ik kreeg een grijns op mijn gezicht.
‘Laat dat geweer vallen!’ Riep ik en zette een stap korterbij.
‘Nog een stap en ik schiet!’ Riep de agent zelfzeker. Snel nam hij een apparaat waarin hij begon te praten.
‘Overvaller op het kruispunt van de markt en…’ Snel nam ik mijn revolver uit mijn broek en schoot hem met 3 schoten neer.
‘Idioot.’ Grinnikte ik en begon terug met lopen. Ik viste mijn gsm uit mijn broekzak en belde naar mijn beste vriend.
‘Ik ben in aantocht. Heb wel een agent neergeschoten.’ En met die woorden legde ik terug af. Ik liep de straat links van mij in en verschrok mij dood. De politie had alles afgesloten. Snel draaide ik mij om en zag dat daar ook alles afgezet was. Verdomme. Ik nam mijn pistool en gooide het op de grond. Het leek mij het verstandigst om niet moeilijk te gaan doen, dan kom ik misschien eerder vrij. Ik liet mij op mijn knieën vallen en zette mijn handen achter mijn hoofd. Met hun geweren nog steeds op mij gericht kwam er een agent op mij af die ruw mijn handen op mijn rug hield. In geen tijd was ik in de handboeien geslagen. Ik werd richting de auto geduwd waar ze mij tegen aan drukte. Ik voelde de handen van een agent over mijn lichaam gaan om te kijken of ik geen wapens meer bij had.
‘Hij is veilig!’ Met die woorden werd ik de auto ingeduwd.

De lamp werd aangezet en werd op mij gericht.
‘Zo, Zayn Malik…’ Begon de agent voor mij. ‘Overvaller en moordenaar.’ Ik rolde met mijn ogen, begin gewoon met de ondervraging, dan ben ik er meteen vanaf.
‘Moordenaar van agent Jones. Vader van 2 kinderen. Hoe voelt dat?’ Ik haalde mijn schouders op. ‘Geef antwoord!’
‘Slecht.’ Wat een vraag.
‘Waarom?’ Hier weet ik geen antwoord op.
‘Tja, waarom doe je zo iets? Uit zelfverdediging.’
‘Ah zo?’
‘Ja, hij stond voor mij en stond op het moment om mij neer te schieten. Wat had ik moeten doen?’
‘En wij moeten jou geloven Malik? Jones zou nooit in staat zijn om iemand neer te schieten!’ Schoot de agent voor mij uit. Een zucht verliet mijn mond. Stel dan ook niet zo een domme vragen, waarom vermoord je iemand? Daar is toch helemaal geen geldige reden voor? De agent joeg zich zichtbaar op aan mijn gedrag.
‘Laat hem maar een nachtje afkoelen in de cel. Morgen gaan we wel verder.’ Een andere agent nam mij vast bij mijn arm en bracht mij naar mijn cel.
‘Goedenacht.’ Mompelde hij en sloot de deur. Hoe kan ik nu in godsnaam slapen met handboeien aan?! Verdomme he. Na nog even geijsbeerd te hebben besloot ik om toch maar te gaan slapen, voor zover dat lukte.

‘Malik!’ Werd er gebruld. ‘Word wakker!’ Vermoeid opende ik mijn ogen en keek woedend naar de agent voor mij.
‘Wat?!’ Hij trok mij ruw uit mijn bed en nam mij mee naar de receptie. Hij liep naar achter en deed mijn handboeien los. Vragend keek ik hem aan.
‘Iemand heeft je borg betaald.’
‘Wie?’
‘Kan ik niet zeggen.’ Ik keek raar maar verliet zonder nog iets te zeggen het politiebureau. Mijn ogen werden groot toen ik haar zag staan. Ik liep naar haar toe en drukte vurig mijn lippen op de hare.
‘Dankje.’