Arya's keuze deel twee

Ik keek recht in twee bloed rode ogen. Ze keken mij minachting aan. Ik voelde mijn hart in mijn keel kloppen.
'Wa wa wat ben jij,' vroeg ik stotterend.
'Weet je het niet? Ik ben jou ergste nachtmerrie.' Zei de eigenaar van die enge ogen.
'Wat is je naam?' Vroeg ik fluisterend.
'Morani.'
Ik keek hem raar aan.
'Morani is mijn naam.' Hij grinnikte.
'Waar zijn je vriendjes? O, ze zouden elkaar vermoorden als jij het vroeg, maar ze laten je gewoon in het bos. Ze weten allebei welke gevaren er in het bos schuilhouden. Wie heb je het liefst? De vampier of de hond?'
Mijn ogen sperden ogen. 'Wat bedoel je! Jasper en Seth zijn gewoon mensen!'
'Hebben ze je het nog niet verteld?' In een flits stond hij naast mij. Hij legde zijn koude hand rond mijn nek. Hij boog zich naar voor. 'Begint er nog geen belletje te rinkelen?' Vroeg hij fluisterend in mijn oor.
'Jasper heeft ook koude handen.' Kwam er fluisterend uit mijn mond.
'Precies.' Zijn neus gleed langs mijn keel. Mijn ademhaling haperde.
'Is Seth dan een hond?' Kwam er fluisterend van mijn mond.
'Hij stinkt voor mij naar natte hond. Hij is een gedaanteverwisselaar.'
Mijn adem schokte.
'Dat wist je niet hé.' Zei hij minachting.
Ik schudde mijn hoofd. Hij grinnikte. 'Je geur zorgt er voor dat ik je niet wil bijten, maar IK wil je bijten.' Hij legde nadruk op ik. Ik voelde zijn tanden langs mijn hals glijden. Ik kreeg er spontaan kippenvel van. Plots hoorde ik een tak kraken. Blijkbaar hoorde Morani het ook. Zijn hand bleef op mijn hals. Alleen zijn hoofd draaide om. Er verscheen een reusachtige wolf en daar na nog een op een geheven moment stonden daar 5 reusachtige wolven.
'Laat haar los!' Riep een stem woedend. Mijn hersenen werkten traag door de weinig zuurstof die ze ontvangen. Maar na een tijdje wist ik dat het Jaspers stem was.
'Waarom zou ik?' Vroeg Morani nonchalant. Als antwoord keek Jasper woedend naar Morani.
'Morani, laat haar los.' Zei de persoon rechts van Jasper. Ik wist zijn naam niet.
'Edward.' Zei de persoon. Waarom zei hij 'Edward'?
'Dat is mijn naam.' Zei dezelfde persoon die blijkbaar Edward noemt. Mijn hoofd leek bijna te ontploffen. Mijn ademhaling ging sneller in de hoop meer zuurstof te krijgen. Maar zonder resultaat. Mijn rug begon te protesteren.
'O, sorry.' Zei Morani niet al gemeend , maar hij had mijn hals iets losser vast. Langzaam kwam mijn ademhaling weer in orde. Ik knipperde verbaasd met mijn ogen. Die wolven waren veel te groot! Hen tanden glinsteren in het licht van de volle maan.
'Waarom zou ik mijn avond eten moeten laten lopen?' Vroeg Morani. Jasper siste woedend en de wolven gromden ook woedend. Avond eten? Wat bedoelt hij daarmee, vroeg ik mij af.
'Je kent de regels, Morani. Ze zal gemist worden. De Volturie zullen er van horen.' Zei dokter Cullen. Wacht hij had mij zijn naam gezegd. Euhhh... Car.... Carlisle . Ja dat was zijn naam.
'Ze zullen jullie toch de schuld geheven.' Zei hij zelfingenomen. De wolven trokken woedend hen lip naar boven waardoor hen enge tanden zichtbaar werden. Ik keek bang om me heen. Mijn ogen bleven hangen bij Morani . Waarom had ik toch het gevoel dat er iets ergs ging geburen? Plots boog Morani zich naar voor. Ik voelde zijn tanden in mijn hals. Toen ging het allemaal heel snel. Morani drukte zijn tanden in mijn hals. De wolven schoten naar voor. Morani werd met geweld van mij getrokken door Jasper. Jasper smeet Morani naar een boom. De wolven schoten naar voor en beten naar Morani. Maar naar mij keek niemand. Ik zakte door mijn benen omdat mijn ruggengraat denk ik gebroken was. Plots stond er een vrouw naast mij. Ze had net als Morani bloed rode ogen. Toen wist ik het! Het was een afleidingsmanoeuvre! Het draaide allemaal om mij! ze lijden de wolven en de Cullens af door Morani die deed alsof hij mij wilde bijten! De ander zou pas op het einde komen en mij meenemen.De vrouw ging door haar knieën. Plots lag ik in haar armen en schoot ze weg. Ze ging heel erg snel. Maar ik hoorde nog iets. Één woord. 'ARYA!' Het was de stem van Jasper. Hij was gebroken. Al heel snel stierf Jaspers stem weg en voegde Morani zich bij de vrouw . Ik vroeg me af of ik Jasper ooit terug zou zien , levend en gezond.

'Als twee honden vechten om een bot, loopt de derde er mee weg....'

Dat was er gebeurd....