Magic 27

De morgen daarna word ik wakker in dezelfde houding als dat ik gisteravond in slaap ben gevallen. Niall was me al aan het aanstaren en ik krijg een blos op mijn wangen. ‘Zullen we dan maar snel gaan eten en naar Hogwarts gaan?’ Ik knik en sta op. Ik kleed me aan en geniet van het heerlijke ontbijt dat Mevrouw Horan voor ons heeft gemaakt. Ik pak mijn spullen en binnen een paar minuten zijn we al op King’s Cross. Ik bedank meneer en mevrouw Horan voor het leuke weekend en we verdwijnen tussen perron 9 en perron 10. Ik stap in de trein en ik begin toch zenuwachtig te worden. Morgen wordt het boek verplaatst en tot nu toe weten alleen Louis, Niall en ik het. ‘Emma, wil je nu officieel mijn vriendin zijn?’ ‘Ik zou niets liever willen,’ zeg ik en hij drukt zijn lippen weer op de mijne. ‘We moeten het wel nog aan Louis vertellen,’ zeg ik bezorgd. Ik moet er niet aan denken hoe veel grappen hij hierover gaat maken. ‘Geloof me, als het aan hem lag, waren wij al getrouwd. Hij heeft echt al miljoenen koppelplannen gemaakt en de meest serieuze was ons opsluiten in dezelfde bezemkast. Dus dan weet je het wel,’ grinnikt Niall en ik lach mee.

Niall en ik lopen richting het kantoor van professor McGonagall. Zijn warme hand ligt in de mijne en onze vingers zijn in elkaar gevlochten. ‘Horan en Vane, is dit echt? Kan iemand me knijpen? Het wonder is gebeurt,’ zegt een vertrouwde stem en ik ren op Louis af en knuffel hem. ‘Lou,’ grinnik ik vrolijk en laat hem dan weer los. ‘Dus is het eindelijk gelukt?’ vraagt Louis aan Niall en mij. Niall knikt tevreden en slaat zijn arm om mij heen. ‘Ahw, zo schattig. Maar jullie gaan mij nu toch niet buitensluiten?’ zegt Louis en hij trekt al een pruillipje. ‘Natuurlijk niet Lou,’ zeg ik en ik sla mijn arm om Louis heen. ‘Moet je ook naar professor McGonagall?’ vraagt Niall. ‘Ja, jullie ook dan?’ ‘Ja, we hebben even tegen een dementor gevochten dit weekend,’ zeg ik alsof het niets is en schiet dan in de lach om Louis’ gezicht. ‘Wat?’ ‘Ja, Emma heeft even een patronus opgeroepen,’ zegt Niall en Louis kijkt me ongelovig aan. ‘Het is echt waar!’ ‘Ahw, little Emma is growing up!’ zegt Louis met een stemmetje. ‘Boterbier,’ zeg ik tegen de waterspuwer en de trap komt tevoorschijn. We lopen alle drie de trap op en de deur zwaait al open voordat we erop kunnen kloppen. ‘Ga zitten,’ zegt professor McGonagall en we nemen plaats. ‘Nou zoals jullie weten wordt over een uurtje bekend gemaakt dat we morgen iets gaan doen. Maar voor uitlek gevaar vertellen we nog niet wat, alleen hoe laat we er moeten zijn. Het is dus belangrijk dat jullie het tegen niemand zeggen of hebben jullie dat al gedaan?’ We schudden alle drie ons hoofd en ze kijkt tevreden. ‘Meneer Tomlinson, u kunt gaan ik moet nog even met meneer Horan en mevrouw Vane iets bespreken.’ ‘Oké, ik wacht op jullie beneden,’ zegt Louis en we knikken. ‘Dus vertel eens hoe het zit met de dementor?’ Ik kijk naar Niall zodat hij het vertelt en gelukkig vat hij de hint op. ‘We gingen wandelen en toen waren er ineens dementors. Emma stond op het moment om de Kus te krijgen en toen liet ze zelf een krachtige patronus verschijnen. Ik heb in die tijd mijn oudere broer Greg geroepen en hij heeft de dementors weggejagen en Emma naar ons hij getoverd.’ ‘Sorry, maar de kus?’ Ik knik en kijk de professor aan. Ik heb haar nog nooit zo ongerust zien kijken. ‘Maar heel knap van u dat u een patronus heeft opgeroepen.’ ‘Dank u.’ ‘Meneer Horan, u mag ook even gaan.’ ‘Ik zie je zo,’ zegt Niall en hij kijkt me ongerust aan. Ik knik even naar hem en richt dan mijn aandacht weer op professor McGonagall. ‘Emma, het spijt me dat ik dit moet zeggen, maar het wordt erger. Voldemort begint meer macht te krijgen en jij begint steeds meer gevaar te lopen. Als er morgen iets met het boek gebeurt is het belangrijker dat jij onderduikt. We gaan er natuurlijk niet vanuit dat het boek in de verkeerde handen komt, maar het is meer een noodgevallen plan.’ Ik knik verdoofd. ‘Professor, is er een kans dat iemand het morgen niet overleefd?’ ‘Laten we hopen van niet. Maar ik wil je morgen als eerste in mijn kantoor hebben. Horan, Tomlinson en jij hoeven vanavond niet meer te komen, maar blijf wel in het kasteel, oké?’ Weer knik ik, niet in staat te antwoorden. ‘U kunt nu gaan. Ik verwacht u morgenvroeg om 7 uur hier.’ Ik sta op en loop verdoofd de trap af. Niall en Louis staan me bezorgd aan te kijken en ik val ze in de armen. ‘Wat is er?’ vraagt Louis en hij wrijft kalmerend over mijn rug. ‘Voldemort krijgt steeds meer macht, geen idee hoe, en het kan zijn dat niet iedereen het morgen overleefd. En dadelijk gaat er iemand dood omdat hij mij moet hebben of zo. Ik snap er helemaal niks meer van en ik wil gewoon meevechten.’ ‘Oh Emma, maar dit is veel verstandiger en we overleven het echt wel. Luister stel dat we op een hinderlaag lopen, wat ik niet denk, dan trekken we weer terug en professor McGonagall heeft vast wel een goed plan bedacht om het boek dan te redden en ons natuurlijk ook, want wij beschermen elkaar,’ zegt Niall en ik ben weer iets rustiger. ‘Jullie zijn echt de twee belangrijkste mensen in mijn leven,’ zeg ik en ik knuffel eerst Louis. Dan loop ik naar Niall en zijn sterke armen slaan beschermend om me heen. ‘Het komt allemaal wel goed,’ fluistert hij in mijn oor en ik pak zijn hand vast. ‘Zullen we naar Liam, Harry, Nina en Zayn gaan? Ik krijg nog geld van Liam en Harry,’ zeg Louis trots. ‘Waarom nu weer?’ vraag ik aan Louis. ‘Ik heb gewed dat jullie dit weekend iets kregen en Liam en Harry wisten zeker van niet.’ ‘Ahhh Louis,’ gil ik dramatisch en ik spring op zijn rug. ‘Oh kijk nou er is een vlieg op mijn rug belandt,’ zeg Louis met de meest domme stem die ik van hem ken en geloof me dat zijn er een hoop. ‘Louis dat was echt raar,’ zeg ik en ik klem me aan hem vast. ‘Weet ik,’ zegt hij en we lopen richting de grote zaal. Louis rent met mij op zijn rug, niet erg prettig, naar Liam, Harry, Zayn en Nina. ‘Styles en Payne, ik krijg geld van jullie,’ zegt hij trots en hij laat mij van zijn rug afglijden. ‘Nee, zijn jullie echt een stelletje,’ gilt Nina enthousiast. ‘Ik geloof het niet Louis liegt,’ zegt Harry. ‘Nee, ik ook niet. Bewijs het,’ zegt Liam en ik loop naar Niall toe. Ik gooi mijn armen in zijn nek en druk mijn lippen op de zijne. ‘Ahw, schattig,’ zegt Nina en Louis en Zayn lachen Harry en Liam uit. Ik laat Niall los, maar hij krult zijn arm om mijn middel. Ik sla mijn arm ook om hem heen en we nemen plaats aan de tafel. We hebben de rest van de avond nog wat geklets, lekker gegeten en wat spelletjes knalpoker gespeeld. Uit eindelijk heb ik afscheid genomen van Niall, lekker dramatisch het was gewoon voor de nacht, want hij gaat eerder opstaan voor mij en Louis ook. Ik ben in bed gelijk in slaap gevallen omdat ik die nacht ervoor heel slecht heb geslapen. Maar de nachtmerries bleven jammer genoeg niet uit.