One Shot 5) Geniet ~ Deel 3 ~

Melissa haar moeder verlaat de kamer. Ze keek me eerst nog fronsend aan. Ten minste ze keek fronsend naar mijn voorgevel, maar ik denk dat ze me probeerde aan te kijken. ‘Dus…’ Mompel ik terwijl ik een rondje draai met mijn stoel. ‘Waarom ben je hier?’ Melissa haar stem lijkt gebroken, maar ze lijkt het ook te menen. Gelooft ze me? ‘Om je te helpen.’ Ik draai nog een rondje op haar stoel en kom dan tot stilstand zodat ik haar aan kan kijken. De enkele emotie die ik in haar ogen af kan lezen is angst. Pure angst. Ik zucht. ‘Je hoeft niet bang te zijn. Ik ben ook maar gewoon een meisje.’ Ik zak onderuit op de stoel. ‘Of tenminste, dat was ik.’ Een glimlach verschijnt op mijn gezicht als ik terug denk aan mijn laatste dagen als mens. De diploma-uitreiking, de vakantie naar Kos met mijn vriendinnen, mama’s verjaardag en natuurlijk toen ik mijn puppy kreeg. Ik zucht verlangend. Ik verlang zo terug naar hoe het was. ‘Wil je erover praten?’ Vraagt Melissa zacht. Ik schud mijn hoofd. ‘Nee, het is goed zo. Ik heb een mooi leven gehad. Maar wel te kort.’ Melissa knikt instemmend. ‘Maar jij,’ Ik sta op en ga voorzichtig op het bed naast haar zitten, ‘jij hebt nog een heel leven voor je.’ Zeg ik zacht. In haar ogen staan tranen. ‘Ik wou dat we konden ruilen.’ Ik slik de brok in mijn keel door. ‘Zeg dat nou niet.’ Ik draai me weg van Melissa. Hoe kan zo’n lief en mooi meisje zo in de put zitten?

‘Weetje wat ik altijd al heb willen doen?’ Ik spring vrolijk op. Ze kijkt op, maar niet echt enthousiast. ‘Ik heb altijd al iemand een make-over willen geven. Maar nu ben ik dood. En niemand ziet me meer staan. Behalve…’ Met een grote grijns kijk ik haar aan. ‘Oh, nee.’ Ze trekt haar knieën op en verstopt haar gezicht. ‘Aw komop! Ik heb het altijd in films gezien, maar nooit gedaan!’ Ik leg mijn hand op haar schouder. ‘Aah!’ Ze springt op. ‘Wat was dat?’ Ze kijkt om zich heen en grijpt naar haar schouder. ‘Dat was ik.’ Zeg ik twijfelend. ‘Raak me maar niet meer aan. Dat voelt heel raar. Echt heel raar.’ Ze zet een extra stapje achteruit en laat haar schouder los. ‘Oh, dan weet ik dat voor de volgende keer. Goed. Make-over dus?’ Ik spring op en trek haar kast open. Ik zie veel hetzelfde soort kleding en ook dezelfde kleuren. Grijs. Zwart. Maar wat is dat? Zo, zo, een rood jurkje. Ik haal het eruit en kijk Melissa met een bigsmile aan. ‘Voor kerst.’ Verdedigt ze zichzelf. ‘Deze is leuk!’ Ik gooi hem op haar bed. ‘Aantrekken!’ Ik klap in mijn handen maar kijk teleurgesteld als er geen geluid vanaf komt. Ik kan niet eens klappen met geluid. Melissa zucht, maar doet wat ik zeg.

Ik kijk verbaast naar haar “make-up voorraad”, wat bestaat uit één mascara, een zwart oogpotlood en zilveren oogschaduw. ‘Hoe kun jij leven?’ Piep ik. ‘Huh?’ Melissa komt met haar hoofd uit haar badkamer en kijkt me verbaast aan. ‘Oh, niets.’ Mompel ik. ‘Goed kom eens uit die badkamer!’ Roep ik dan enthousiast. Twijfelachtig stapt ze de badkamer uit. Het rode jurkje omsluit haar hele lichaam. Jongens zullen dit geweldig vinden. ‘Zo mooi!’ Roep ik blij. ‘Dat doe je morgen aan naar school. Daarna gaan we shoppen.’ ‘NEE! Dit,’ ze wijst naar haar jurk, ‘trek ik niet aan naar school.’ Ze zet grote ogen op. ‘Oh, jawel hoor. Want morgen is het begin van je nieuwe leven. Melis. Je kunt het.’ Ze kijkt met met een frons aan. ‘Maar. Dit is niet wat ik wil.’ Zegt ze twijfel achtig. ‘Maar dit is mijn opdracht. Ik moet je laten genieten.’ ‘Genieten?’ Ze gaat zitten op haar bed. ‘Ja, genieten.’ Ook ik ga zitten op het bed. ‘En een rood jurkje en veel make-up gaan daar voor zorgen?’ Ze trekt haar wenkbrauw op. ‘Ja, zo ging ik door het leven. En ik genoot van alles.’ Ze trekt weer een frons, diep verzonken in haar gedachten.

‘Vertel me over de mensen op school.’ Ik ga in de kleermakerszit zitten en kijk haar nieuwsgierig aan. ‘Nou, je hebt op onze school nogal veel groepjes. En ik hoor niet echt bij een groep.’ Legt ze uit. ‘Bij welke groep zou je graag willen horen?’ Ze bijt op haar lip. En kijkt om zich heen. ‘Het dansteam.’ Fluistert ze dan. ‘Dansteam?’ Herhaal ik haar. Ze knikt. ‘Ik hou echt heel erg van dansen, ik doe het al jaren.’ Haar wangen worden langzaam roder. ‘En het dansteam van onze school is echt heel goed. En ze hebben zoveel stijl en zelfvertrouwen.’ Ze kijkt dromerig voor zich uit. ‘Dan weet ik wat we gaan doen.’ Zeg ik terwijl ik opsta. ‘Wij gaan jou bij het dansteam krijgen’

EINDE DEEL 3