Hoofdstuk 31

Die avond zaten we aan tafel met Rhys moeder Olivia en zijn vader Adam. Ik voelde me bij de Montgomery’s veel meer op mijn gemak dan bij de Malfoys. In tegen stelling tot hen, maakte het hun niet uit hoe ik erbij liep, al zat ik in mijn pyjama. Wat wel eens was voorgekomen. Schaamteloos natuurlijk. Ik heb verteld Adam over het voorval met mijn ouders en iedereen ervan verzekerd – Vooral Rhys- dat ik geen last meer van mijn wang heb. Het was ook niet meer zichtbaar dus dat is wel prettig. Nadat we hebben gegeten zitten we me zijn alle in de woonkamer een kopje thee te drinken en kletsen we wat. Ik bedank hen dat ik de laatste week bij hun mag blijven, nu ik het nog minder naar mijn zin zou hebben bij de Malfoys. Ze verzekeren me dat het geen probleem is en dat ze het altijd gezellig vinden als ik er ben. Rhys en ik besluiten op zijn kamer een film in onze pyjama's te kijken met een bak zoute popcorn. In pyjama zitten we op tafel voor de magnetron, kijkend hoe de popcorn popt, terwijl we onze neuzen tegen het glas aan duwen. Af en toe lachen we als een stukje popcorn tegen het glas aan komt waar we tegen aan zitten. Onbewust pak ik Rhys’ hand vast. Omdat ik niet wil dat hij weggaat, omdat ik wil dat hij bij me blijft. Als de magnetron piept opent Rhys met een hand de deur en trekken we hem samen open. Onze handen houden elkaar nog steeds vast. Ik weet dat het fout is, dat ik Rhys zou moeten loslaten en hem geen verkeerde signalen geven, maar ik kan het niet. Ik heb twee armen om me heen nodig die me stevig vasthouden, iemand die zegt dat alles goed komt, al weet ik dat het onzin is. Dat ik niet meer bij mijn ouders zal kunnen wonen, dat ze me niet meer zullen binnen laten. Met de bak popcorn in onze handen lopen we richting de kamer van Rhys. We vallen neer op de bank die in Rhys gigantische kamer staat, in zijn gigantische huis. Ja, zijn ouders zijn super rijk. Zijn beide ouders werken op het ministerie. Zijn vader is onderminister en mocht Fudge er mee stoppen, zou hij minister worden. Zijn moeder is schouwer. Ja, je zou het eerder andersom denken maar het is echt waar. Vandaar dat we ook gehoord hebben van hun dat ene Dolores Umbridge. Een of andere vage vrouw. Volgend jaar naar onze school komt.Niet dat we ons daar zorgen overmaakte. Ik nestel me tegen Rhys aan, die zijn arm beschermend op me heen slaat en een dekentje over ons heen legt. Knabbelend op de popcorn kijken we naar de film. Als de film is afgelopen kijk ik op naar Rhys, die naar mij kijkt.
‘Laat me niet alleen slapen,’ fluister ik zachtjes.
Hij kijkt me aan en glimlacht dan.
‘Natuurlijk niet,’ fluistert hij terug en hij kust mijn voorhoofd.