~Rose~ 26

Al snel had ik de helft van mijn eten voor de helft op en keek ik mijn moeder smekend aan. Mijn moeder keek verbaasd naar het al half lege bord en knikte. Ik glimlachte en zakte onderuit op mijn stoel zitten. Wachtend tot mijn ouders klaar zouden zijn. Dat duurde ook niet lang en voor ik het wist kon ik van tafel. Ik bracht mijn bord naar de keuken en stelde voor de afwas te doen. Mijn ouders knikten glimlachend en ik toverde mijn neppe glimlach op mijn gezicht. Ik ruimde de vaatwasser leeg en liep naar het kratje in de keuken voor lege potjes en flesjes. Hij was bijna leeg omdat hij pas geleegd was, maar het bierflesje lag er netjes bij. Ik nam het flesje mee en rende zoals ik nog nooit had gerend de trap op, zodat mijn ouders het flesje niet zouden zien. Eenmaal boven zette ik mijn computer aan en liet hard muziek door mijn boksen klinken zodat niemand iets zou horen. ik liep met het flesje naar de vensterbank en tikte er eens tegen. Toen sloeg ik met het flesje met volle kracht tegen de vensterbank kapot. Ik keek glimlachend naar het resultaat en draaide eerst de muziek iets zachter. Ik liep weer terug naar de scherven en glassplinters en haalde netjes de grote scherven eruit waardoor ik een mooi stapeltje kreeg. In totaal had ik vier scherven die ik uberhaupt kon gebruiken en borg ze netjes op, op een nieuwe plek. Ik had een houten vloer dus de glassplinters waren makkelijk weg te werken. De rest zou mijn moeder zonder het door te hebben waarschijnlijk wegzuigen. Gewoon een paar dagen niet op blote voeten mijn kamer in. Toen de glassplinters opgeruimd waren pakte ik een van de glasscherven tevoorschijn en zette hem op mijn arm, waarna een heerlijk verlossend gevoel het van me overnam.