Arya's keuze deel 1

Arya pov.

Eindelijk was school gedaan! Ik besloot om vanavond mijn huiswerk te maken en dan een héél lang stuk te gaan rennen. Even in het bos te zijn, mijn hoofd leegmaken, genieten van de geluiden van het bos... ja daar werd ik rustig van. Ik parkeerde mijn auto en ging naar binnen. 'Hoi! Ik ben thuis!' Schreeuwde ik door het huis. Maar ik kreeg geen reactie. Ik ging de keuken in en ik zag een blaadje liggen. Ik keek er naar en ik las dat ze weg waren en dat ze niet wisten wanneer ze terug thuis kwamen. Er lag geld voor een pizza als ze nog niet thuis waren. Nou blijkbaar had ik het rijk voor mij alleen. Zalig!!! Ik ging snel mijn huiswerk maken en dan mij klaar maken om te gaan rennen in het bos. Mijn dag kon niet meer stuk! Ik pakte mijn tas en begon aan mijn huiswerk. Ik had het snel klaar en ik besloot om nog een beetje te leren. Toen ik daar mee klaar was ging ik me klaar maken om te gaan rennen. Ik keek er nu al naar uit.
Wat had ik toch de laatste tijd? Ik voelde mij soms gewoon zo erg opgesloten in school. Na school ging ik dan altijd rennen, als ik loop voel ik me vrij.
Ik ging snel mijn loopkleren aandoen. In nog geen 5 minuten was ik omgekleed. Ik schreef nog snel op een blaadje dat ik ging rennen. Ik ging naar buiten terwijl ik mijn haar in een paardenstaart deed. Ik sloot snel het huis af en ik begon met lopen. Ik begon rustig, maar al snel had ik mijn tempo te pakken. Ik liep door het bos.

Edward pov.

Ik hoorde plots een hart kloppen. Ik sprong in een boom en ging op zoek naar het hart. Al snel zag ik dat Arya aan het lopen was. Ik keek zorgvuldig naar haar. Plots ging haar hart trager kloppen, maar veel harder. Het was alsof haar hart zich aan paste aan haar tempo. Ik snoof. Ik rook haar geur. Het was precies de geur die Jasper beschreef. Hij was heel sterk. Plots stopte ze met lopen. Ze zuchtte en ging tegen een boom zitten. Ik concentreerde me op haar gedachten.
"Wat is er met me aan de hand? Eerst kijkt er niemand naar mij, en nu heb ik er twee die op mij verliefd zijn." Ze grinnikte zachtjes. Ik zette mij goed en luisterde verder naar haar gedachten.
"Ik vind Jasper toch wel leuker dan Seth. Jasper ken ik al langer en als ik eerlijk ben dan was ik al verliefd op hem. Maar waarom kijkt Seth zo naar mij? Hij kijkt alsof hij alles zal doen voor mij. Maar hij heeft nooit naar mij om gekeken tot die dag, plots was ik super interessant voor hem." De rillingen liepen over haar rug toen ze terug dacht aan de dag waarop Seth met haar inprentte. Ik had medelijden met haar. Plots verscheen het beeld van Jasper voor haar ogen. Er verscheen een lachje op haar gezicht. Haar vreemde ogen lichten op. "Het kan me niet schelen. Jasper heeft mijn hart veroverd en niet Seth." Ze knikte. "Ja, ik ben verliefd op Jasper en niet op Seth." Ze stond op en liep weer verder. Niet wetend dat ik haar gedachten had gehoord. Ze had mij genoeg stof gegeven om een nacht diep na te denken.

Arya's pov.

Ik besloot om nog even te gaan rennen. Het rennen deed deugd. Toen mijn maag begon te rommelen. Dus ik besloot om maar naar huis te gaan. Ik keek omhoog en zag dat de zon al lang onder gegaan was. De maan was vol. Hij straalde. Ik stond stil en keek bewonderend naar de maan. Wat was hij prachtig. Ik schudde mijn hoofd. Het was gevaarlijk om nu alleen in het bos te lopen. Ik begin weer met lopen. Mijn tempo ging redelijk snel omhoog. Mijn ademhaling veranderde en ging nu regelmatig. Mijn spieren protesteerden niet meer. De wind speelde een spelletje met mijn paardenstaart. De wind gleed over mijn hals en verspreidde mijn geur. Er verscheen een lach op mijn gezicht. Ik voelde mij vrij. Mijn spieren wouden sneller en sneller. Ik ging mee met mijn spieren. Ik vloog bijna door het bos. Ik voelde mij vrij en gelukkig. Zo zou ik heel mijn leven kunnen door brengen. Ik sprong over een omgevallen boom toen ik een krachtige duw kreeg. Ik vloog tegen de boom. De boom bleef recht maar ik daar in tegen... Toen ik de boom raakte klonk er gekraak. Mijn ogen sperden open van de pijn. Mijn ademhaling ging onregelmatig. Elke ademhaling deed verschrikkelijk veel zeer. Ik kon met moeite mijn ogen openhouden en scherp zien. Na een aantal vermoeiende pogingen kon ik eindelijk scherp zien. Mijn ademhaling schokte. Angst sloeg in als een bom. Ik keek recht in twee bloed rode ogen!