6.

Het rode licht brandde in mijn ogen en vol bewondering keek ik toe hoe het alle vuurstralen van de slangendragers tegenhield. Toen het licht gedoofd was draaide ik me om en zag ik een groepje van 5 personen achter me staan. Er stonden een meisje, een jongen en 3 farao uitziende personen. De 3 vreemde personen hadden lange lichtbruine gewaden aan en verschillende soort maskers op. Het meisje en de jongen stonden in de gevechtshouding tegenover de slangendragers en de 3 personen achter hen volgden ze. Arlene keek met grote ogen naar de jongen en het meisje alsof ze water zag branden. ‘Lange tijd jou niet gezien Arlene’ sprak de jongen. ‘Dit is onmogelijk’ fluisterde Arlene. ‘Jullie waren verdwenen in het niets’. ‘Wij hadden ook gehoopt dat de strijd met jullie na al die eeuwen eindelijk afgelopen zou zijn, maar helaas, jullie hebben besloten om de westerse dierenriem aan te vallen en daarvoor komen wij in actie’. Arlene trok een mes en stormde op de jongen af. De jongen sprong de lucht in en begon te transformeren. Twee reusachtige vleugels kwamen uit zijn rug en zijn ledematen veranderde in grote klauwen. Zijn hoofd kreeg een grote bek en even later was hij getransformeerd in een draak. Hij greep Arlene bij haar keel en smeet haar terug naar haar plaats. Tegelijkertijd vielen de slangendragers aan en werden terug geblazen door de rode vuurstralen die de 3 personen afvuurde. De slangendragers die geraakt werden door de stralen, vielen neer op hun knieën en waren opslag bewusteloos. Het meisje kwam nu ook in actie en sprong de lucht in en landde keurig op vier grote poten. Ze was getransformeerd in een tijger en beet de ene na de andere slangendrager bewusteloos. Verschillende slangendragers begonnen te vluchten maar degene die dat niet meer konden werden gegrepen door de draak en de tijger. Arlene stond moeilijk op maar verdween toen ook nog voor ik met mijn ogen kon knipperen.

Toen alle slangendragers verdwenen waren keken ze alle vijf mijn richting op en het enige wat ik kon doen was terug staren. ‘Aan jouw blik te zien wist jij niet van ons bestaan?’ vroeg het meisje. ‘Nee’ was het enige wat ik kon zeggen. ‘Ik zal me even voorstellen’ zei de jongen die net nog een draak was. ‘Mijn naam is Draconem en dit hier naast mij is Tigris. Wij maken deel uit van de oosterse dierenriem. Dit hier zijn de Seres, onze volgelingen’. De jongen wees naar de 3 mensen met de maskers. ‘De oosterse dierenriem?’ vroeg ik. ‘We zullen jullie alles uitleggen, maar eerst gaan we naar een veilige plek toe’ zei Tigris. ‘Ik neem aan dat jullie wel een paleis hebben of zoiets?’ ‘Ja die hebben we zeker, alleen we hebben geen vervoer om daar heen te komen’ zei ik. ‘Maar wij hebben wel een vervoersmiddel’ zei een van de Seres met een hese stem. Hij wees verder in de woestijn en daar stond inderdaad een soort luchtschip. ‘Snel wegwezen hier’ zei Draconem en met z’n zessen renden we naar het luchtschip.

‘De oosterse dierenriem bestaat net zo lang als de westerse dierenriem. Ook wij waren vroeger het slachtoffer van toen nog Ophiuchus. Nadat hij alle ecliptianen en sterrenbeelden had uitgeroeid, kwam hij erachter dat jullie niet de enige waren. Hij begon zijn zoektocht naar ons en al snel had hij ons gevonden. Wij wonnen het gevecht van ze, alleen vele van ons zijn verloren gegaan. In tegenstelling tot jullie zijn wij niet reïncarneert dus vandaar dat er van de oosterse dierenriem nog maar 6 in leven zijn. Alleen Tigris, Equus, Caligas, Simia, Cane en ik zijn nog in leven. Voor de rest zijn gelukkig onze 2 leiders Yin en Yang nog in leven gebleven en hebben we nog vele volgelingen. Wij hebben ons eeuwen lang verstopt kunnen houden voor de slangendragers, maar toen zagen we ineens dat een van jullie soort vermoord was, dus dat was het moment dat we weer in actie kwamen, met protest van Yin en Yang’ vertelde Draconem. ‘Eigenlijk weten ze nog niet dat wij weggegaan zijn om jullie te komen versterken’ zei Tigris. ‘Maar ik denk dat ze daar nu wel achter zijn’. ‘Welk sterrenbeeld is vermoord van jullie?’ vroeg een van de Seres. ‘Aquarius’ zei ik met nog steeds veel pijn in mijn hart. ‘Wij hebben een muur in ons ondergrondse paleis waar alle tekens staan van de sterrenbeelden die overleden zijn en dat systeem zit ook verwerkt in deze armband’ zei een van de Seres. Hij liet een armband zien die aan zijn slanke pols zat. ‘Hier zie je het teken van Aquarius’ zei hij. ‘En hier’. Hij bleef stil en staarde naar zijn armband. Ik boog me naar voren en zag dat er een tweede teken bij stond. Het teken bestond uit een rondje waar twee sliertjes aanhingen. Kippenvel schoot over mijn hele rug toen ik besefte wie er overleden was. ‘Taurus’ fluisterde ik in tranen.