Magic 26

Als ik door een tikkend geluid wordt gewekt kijk ik eerst op de klok. Vijf uur, wat voor ding maakt nu zoveel geluid om vijf uur! Het komt van het raam. Baelfire, mijn uil. Wie stuurt er rond dit tijdstip een brief. Ik open het raam en de uil gaat op de rand van mijn bed zitten. Ik pak de twee brieven op en begin met de dikste.

Lieve Emma,

Waarom laat je niets van je horen? Je weet toch hoe nieuwsgierig ik ben? Ik verwacht dus snel een brief terug. En volgens mij heeft iedereen van de orde een brief van McGonagall gekregen, dus als je die niet hebt schrijf het aan me voor informatie! Ik hoop snel iets van je te horen!

Veel liefs,

Nina

Op de andere brief staat het tegen van Hogwarts dus waarschijnlijk zal dat wel de brief zijn die Nina bedoelt. Ik pak uit mijn koffer wat perkament, een potje inkt en mijn ganzenveer.


Lieve Nina,

Ik heb hier echt de tijd van mijn leven. Hij heeft zo’n leuke familie. We hebben ’s middags gezwerkbald en zijn moeder kan heerlijk koken! ’s Avonds gingen we wandelen alleen dat liep iets anders dan verwacht. Hij wilde me net iets belangrijks vertellen, ik weet nog steeds niet wat het is!!, en toen kwamen er dementors. Ja, je leest het goed dementors. En ik was bijna dood door de kus van de dementor, ik bedoel ik kan me wel iemand beters voorstellen om te kussen. Maar toen heb ik mijn allereerste patronus opgeroepen! Oké, ik mag nu ook wel zeggen dat ik hopeloos verliefd ben op Niall . Maar ik ga nu de brief van professor McGonagall lezen. See you soon!

Veel liefs,

Emma.

Ik doe de brief in de envelop en wordt dan gestoord. ‘Emma, wat ben je aan het doen?’ ‘Ik… ik… ik beantwoord een brief van Nina, sorry als ik je wakker heb gemaakt.’ ‘Waarom doe je dat om vijf uur ’s nachts?’ ‘Ik werd wakker van Baelfire en dus heb ik hem ook maar beantwoord. Ga maar weer slapen ik ben net klaar. Ik moet nog een brief lezen, maar dat doe ik wel onder de dekens met lumos. Sorry dat ik je wakker heb gemaakt.’ ‘Maakt niet uit, tot over een paar uurtjes,’ zegt hij en verward gaat hij weer terug in zijn bed liggen. Ik ga onder mijn dekens liggen en neem de brief mee. ‘Lumos,’ zeg ik en het puntje van mijn toverstok licht op. Ik breek de zegel op de opening van de brief en haal het perkament met het sierlijke handschrift eruit.

Geachte Emma en waarschijnlijk Niall,

Het plan wordt eerder aan the protectors voorgelegd dan verwacht. Jullie worden dus morgen om 6 uur ’s avonds verwacht in de grote zaal. Ik verwacht jou en Niall om vijf uur in mijn kantoor om te spreken over het incident met de dementors. Ik neem aan dat jullie dit op tijd lezen en dan zie ik jullie morgen.

Hoogachtend
Professor M. McGonagall.
Schoolhoofd

Shit nu moet ik Niall wel wakker maken. ‘Nox.’ Ik sta op en ga subtiel bij Niall op bed zitten. Ik luister naar zijn ademhaling die nog steeds regelmatig is. Dan ga ik op de deken liggen met mijn gezicht naar hem toe. ‘Niall?’ fluister ik, nog steeds geen reactie. Ik woel even door zijn haar en strijk langs zijn wang, wederom geen reactie. Ik geef hem een lichte duw tegen zijn schouder en eindelijk opent hij zijn ogen. ‘Wat is er?’ vraagt hij met een prachtige hese stem. ‘Ik heb een brief van McGonagall, we moeten om vijf uur morgenmiddag op haar kantoor zijn alleen wij twee.’ ‘Waarom?’ ‘Ze wil ons spreken over ‘het incident met de dementors’,’ zeg ik op de strenge manier van McGonagall. ‘Net alsof wij daar iets aan konden doen,’ zegt hij en hij lacht mijn favoriete scheve lach en zijn ogen twinkelen mee. ‘Niall, mag ik je iets vragen?’ ‘Natuurlijk mag jij dat Emma,’ zegt hij en hij gaat rechtop zitten. Ik volg zijn voorbeeld en ga ,net als hij, op mijn knieën zitten, maar wil tegenover hem zodat ik in zijn prachtige ogen kan kijken. ‘Toen we gingen wandelen, net voordat de dementors kwamen zei je: ‘Emma, ik moet je iets vertellen.’ Je hebt nooit de kans gekregen om die zin of te maken, wat wilde je zeggen?’ vraag ik en met een rode blos op mijn wangen kijk ik in zijn ogen. ‘Beloof me dat je niet gaat lachen?’ ‘Natuurlijk niet,’ zeg ik en ik kijk hem aan. ‘Emma, ik… ik…’ Ik kijk hem bemoedigend aan, want het lijkt er niet op dat hij nog uit zijn woorden gaat komen. ‘Misschien kan ik het je beter laten zien?’ Ik knik. ‘Doe je ogen dicht.’ ‘Maar-’ ‘Doe ze maar gewoon dicht.’ ‘Oké,’ zeg ik en afwachtend sluit ik mijn ogen. Ik voel dat twee handen mijn gezicht vederlicht vastpakken en me iets naar hem toe trekken. Dan voel ik twee zachte, warme lippen op de mijne en de bom met vlinders in mijn buik ontploft. Ik leg mijn armen in zijn nek en zijn armen krullen om mijn heupen. Een kus vol liefde, is de beste omschrijving. Dan drukt hij nog een kusje op mijn voorhoofd en kijkt me doordringend aan. ‘Emma, voor mij ben je zoveel meer dan een vriendin. Ik hou van je.’ ‘Ik hou ook van jou,’ zeg ik en ik laat mijn hoofd rusten in zijn nek. Hij geeft me een kusje op mijn kruin en ik ben nog nooit zo gelukkig geweest als nu.