De 100e Hongerspelen - 222

“Zo moeilijk zag dat er niet uit”, vond Seija.

“Niet als je eenmaal weet hoe het moet”, zei Odette met een glimlach. Ze legde de zak op de grond. “Wat doen we, leg ik jullie het pad uit, of haal ik gewoon alles?”
“Wijs het maar”, vond Ian.
“Oké, één voor één dan, voorzichtig.” Ze zette een paar stappen richting de stapel en wees Ian waar hij zijn voeten veilig kon neerzetten en wat hij zeker niet mocht aanraken.
“Ingenieus systeem”, mompelde Ian, toen hij de stapel bereikt had. Odette gaf hem een verbanddoos aan en nam zelf heel wat eten. “Kan ik niet meer dragen?”
“Niet als je het pad niet kent”, zei Odette resoluut. “Kom.” Samen liepen ze terug. “Denk je dat je het een volgende keer alleen kan?”
“Ik denk het wel, waarom?”
“Er zijn meer paden, dan kunnen we met een paar tegelijk.” Ian knikte. “Voorzichtig.” Odette wenkte Seija naar een ander pad en wees ook haar de weg. Ian raakte in die tijd ook bij de stapel.
“Wat zou ik nog meenemen?”
“Niets pakken!”, zei Odette snel. “In die stapel zitten ook boobytraps.” Ze gaf Ian nog wat eten en gaf ook Seija een pakket. Alledrie liepen ze terug.
“Is er nog een pad?”, vroeg Kayla aarzelend. Ze had staan kijken en was stilaan bang geworden toen ze de vallen had gezien.
“Blijf jij hier maar om alles aan te nemen en in de rugzakken te stoppen.” Ze trok met haar voet een lijn in het zand. “Zorg dat hier niets voorbij rolt, dan is het veilig. Kayla knikte. “Ik zal alles wel aangeven uit de stapel.” Samen met Seija ging ze weer naar de stapel, Ian ging langs zijn eigen pad.

***

“Solaine.”
“Wie-wie bent u? Wat doe ik hier? Ik…”
“Rustig maar”, zei Katniss vriendelijk. “We doen u geen kwaad. Ik ben Katniss Everdeen en als ik het goed heb begrepen, ben jij een vriendin van Adriënne Snow.”
“Ik heb haar al jaren niet meer gezien, ik zat gevangen, ik…”
“Dat weet ik, we hebben jou en alle anderen daar weggehaald.”
“En Adriënne? Zat zij daar ook?”
“Nee, dat niet, al was haar vader ook niet bepaald goed voor haar.”
“Ze is verlamd en…”
“Dat weet ik”, zei Katniss rustig. “Ze is hier.”