De 100e Hongerspelen - 221

Plus iedereen wat hij het liefst drinkt en die handige thermossen, die zijn ook niet zo goedkoop.”

“Dus ze hebben tijd en geld”, begreep Vania. Ze keek hem aan. “Misschien willen ze dat laten weten?”
“Dat alles goed is”, zei Ian met een glimlach. “En als bij hen alles goed is, moeten wij het ook nog maar een paar dagen volhouden.”
“Geweldig.” Vania zuchtte en keek naar buiten. “Als die regen stopt, kunnen we weer gaan jagen.”
“Jagen? Waar is dat voor nodig?” Odette kwam dichterbij. “Wij beroeps hebben heel wat eten verzameld, het meeste ligt er nog. En wel wat meer dan eten, trouwens, en dan heb ik het niet alleen over wapens.” Vania en Ian keken elkaar aan.
“Kunnen we dat zo gaan halen?”
“Nee, het ligt er vol boobytraps, maar ik weet wel hoe je eraan raakt.”
“Goed. We gaan het meteen halen”, besloot Ian. “Zo erg regent het niet meer.”
“Oké”, stemde Vania in. “Hé, allemaal.” Iedereen keek op. “We hoeven geen eten meer te zoeken, we kunnen het gewoon gaan halen. De voorraden van de beroeps liggen er nog.”
“Ik kan jullie tonen hoe je erbij raakt, ze zijn beveiligd, maar ik ken de weg”, zei Odette.
“Ik kan niet wachten”, zei Kayla met een glimlach.
“Eerst eten en dingen om ons warm te houden, eventueel EHBO”, zei Vania. “Niet meer dan je mee kan nemen, we kunnen later nog teruggaan.”
“Zal ik de kaart meenemen?”, stelde Odette voor.
“Goed, maar hou ook in het oog of het hier veilig is. Rue, Xandrijn en ik blijven hier.”
“Perfect”, stemde Ian in. Hij omhelsde Vania. “We zijn snel terug liefste.”

***

“Daar ligt alles”, wees Odette.
“Wat een stapel”, zei Kayla onder de indruk. Ze wilde er meteen heen lopen, maar Odette hield haar tegen.
“Er zijn te veel boobytraps, ik ga wel eerst. Wacht hier.” Ian, Kayla en Seija knikten. Odette liep naar de stapel. Ze had het in die paar dagen in de arena al zo vaak gedaan dat het vanzelfsprekend leek. Ze haalde het grote net tegen de vogels van de stapel en nam een grote zak appels. Met de zak in haar armen liep ze terug naar de anderen.
“Zo moeilijk zag dat er niet uit”, vond Seija.