022
Hallie's POV:
Een van die jonge mannen die eerder in je kamer verschenen, staat nu voor je.
'Armandi is mijn naam, jou vader heeft mij samen met een paar andere uitverkozen tot mogelijke echtgenotes voor jou. Maar ik zie duidelijk dat je er zelf al voor gekozen hebt wie, ook al herinner je het zelf niet meer. Een echte liefdevolle kus tussen jullie twee kan de spreuk verbreken.' zeg Armandi tegen ons. Loki pakt mijn hand vast en ik draai me naar hem toe zodat ik hem kan aankijken. Voorzichtig legt hij zijn hand op mijn wang en streelt die zachtjes met zijn duim. Langzaam komt zijn hoofd dichterbij de mijne en ik sluit mijn ogen. Een paar tellen nadien voel ik zijn lippen liefdevol tegen de mijne aandrukken en ik kus hem even liefdevol terug. Tijdens onze kus worden herinneringen hersteld en komen er sommige terug. Ik weet weer alles zoals het hoort en begin me plots heel erg schuldig te voelen. Als we onze kus verbreken, ziet Loki er gelukkig uit en zijn ogen stralen weer helemaal blauw.
'Dankjewel Armandi om ons dit te zeggen.' Zeg ik en geef Armandi een knuffel.
'Is graag gedaan, ik zou het zelf niet aankunnen moest ik niet terug kunnen naar mijn Múirn beathe dàn. Daarom dat ik ook liever jullie nu help, dan dat ik later verkozen wordt of dergelijke.' Zegt hij. Ook al deed hij het voor zichzelf, toch ben ik hem heel erg dankbaar dat hij het zei. Ik bedank hem nogmaals en stap dan terug naar Loki toe.
'Ik weet niet hoe ik het moet zeggen. Ik kan me gewoon niet erger voelen dan dat ik nu doe. Het spijt me enorm.' Zeg ik triestig.
'Waarom dan? Is er dan iets gebeurd? Bij mijn weten toch niet hoor.' Zegt Loki, duidelijk om mij op te fleuren. Hij komt voor me staan en legt zijn hand onder mijn kin en heft deze op zodat ik hem in de ogen aankijk.
'Het is bij mij al lang vergeten. Ik heb je terug en dat is voor mij het belangrijkste. Mijn hart is niet meer bevroren dankzij jou, door jou weet ik tenminste dat ik een hart heb.' Zegt hij zachtjes en geeft een kleine kus op mijn lippen. Ik leg mijn armen rond zijn midden en knuffel tegen hem aan, met het plan hem nooit meer los te laten. Hij legt zijn armen ook rondom mij en daar staan we dan al knuffelend.
Hand in hand gaan we samen terug naar binnen, waar we onderweg mijn vader en moeder tegen komen.
'Mam, pap, mag ik jullie Loki voorstellen.' Zeg ik tegen ze en Loki laat mijn hand even los om ze beiden te begroeten.
'Ik zie dat je al iemand gevonden hebt, dan moeten we morgen geen jonge mannen meer voorstellen dus.'Zegt mijn vader opgelucht. Ik knik en lach naar hem.
'Dus dit is de jonge man waarover we gesproken hebben. Leuk je terug te zien Loki, het is al lang geleden dat we elkaar nog eens gezien hebben nietwaar?' Zegt mijn moeder. Loki knikt vriendelijk.
'Wel ik denk dat jullie het morgen dat dan officieel moeten aankondigen, niet?' Zegt mijn vader en ik knik enthousiast.
'Wel dan, een goede nacht allebei en tot morgen' Zegt mijn moeder. We zeggen elkaar gedag en gaan onze eigen weg uit. Loki neemt opnieuw mijn hand vast en begeleid me tot aan mijn kamer.
'Loki, i-ik weet dat dit misschien stom gaat klinken. M-maar wil je v-vannacht bij me blijven zodat ik morgenvroeg weet dat het toch goed gekomen is tussen ons?' Vraag ik aarzelend. Loki krijgt een glimlach op zijn gezicht en raakt mijn wang zachtjes aan.
'Als je daarmee je beter voelt, wil ik dat met veel plezier voor je doen.' Zegt hij liefjes terug en weer voel ik de vlinders in mijn buik hard woelen. Met een blos op mijn wang gaan Loki en ik mijn kamer binnen om samen knus te slapen.
Er zijn nog geen reacties.