Chapter two

"Ik ben thuiiiiis" roept Skye als ze naar binnen loopt.
"en waar ben jij geweest?" er komt meteen een Leevy op haar afstormen.
"gewoon beetje rondgehangen met Jonathan hoezo?" antwoordt Skye.
"oeeeh Jonathan oeeeh ik hou van je smak smak" zegt Toby flauw.
"grappig Toby" Skye rolt met haar ogen.
"Meneer Laurentius heeft net gebeld." Leevy kijkt Skye boos aan.
"Je moet oppassen Skye! Je weet dat mama er niet is!" Gaat Leevy verder.
"Ja, dat weet ik." antwoordt Skye.
"Je hoeft nog maar één verkeerde stap te zetten en je hangt Skye.. Wij hangen allemaal. Niemand mag weten dat mama er niet is of waar ze naartoe is. Dat weet je!" Leevy probeert de blik van Skye vast te pakken maar Skye ontwijkt deze.
"Nee! Ik weet niks. Dat weet je toch? Er is niemand hier die mij iets verteld. Mama heeft niet eens afscheid van mij genomen! Ze was er gewoon ineens niet meer en nu moet ik maar doen alsof alles oke is? Niet dus!" Skye rent met tranen in haar ogen naar haar kamer.
Bam. Ze slaat de deur keihard dicht. Ze valt op haar bed en begint te huilen.
Na een tijdje gaat ze rechtop zitten. Ze loopt naar haar bureau. Zo en welk huiswerk gaat ze vandaag niet maken. Mevrouw Appeltaart nou en of.
De telefoon gaat. Ze hoort dat Leevy opneemt. Het is altijd haar zus die opneemt. Het is altijd haar zus die alles moet regelen en overal de baas over moet spelen en dan is er een Toby die het daar maar mee eens is en mij nog dieper de grond in praat. Ochja. zo zijn broers, maar Leevy is ontzettend veranderd sinds mam weg is. Ik ook daarentegen. We kunnen het ineens helemaal niet meer met elkaar vinden, terwijl vroeger waren we best wel goed bevriend, voor zussen dan. Er wordt op de deur geklopt. "binnen" mompelt Skye.
Leevy komt naar binnen. Skye wilt de deur alweer voor haar openhouden.
"wacht" zegt Leevy. "Je hebt gelijk"
Skye kijkt haar verbaasd aan. "Ik heb gelijk?"
"Ja, je hebt gelijk. Je weet inderdaad niks." gaat Leevy verder.
"maar waarom doe je dit?" vraagt ze.
"waarom doe ik wat?" antwoordt Skye.
"Al dat slechte gedrag? waarom? wat is je doel Skye?" Leevy kijkt haar doordringend aan.
Skye kijkt omlaag. "Er is geen doel" antwoordt ze zacht.
"Jawel, ik weet zeker dat er--" Leevy stopt abrupt met praten. De telefoon gaat weer.
"Ik ben zo terug" zegt ze voordat ze door de deur verdwijnt.
Skye hoort beneden een ietwat apart gesprek tussen Leevy en de beller, maar doet er verder niets mee.
Net als ze haar tas voor de volgende dag maar eens wil gaan inpakken, omdat ze verder toch niets te doen heeft, komt Leevy weer binnenstormen.
"Skye! Wat heb jij vanmiddag met Jonathan gedaan tijdens je rondhangen?" Leevy kijkt Skye met grote ogen aan.
"gewoon wat rondgelopen, naar de stad toegegaan." liegt Skye.
"en dat weet je zeker?" vraagt Leevy. "Je hebt niet de auto van mevrouw abenhaard roodgeschilderd?"
"Nee" Skye kijkt naar beneden.
"Skye! Ben je helemaal gek geworden!" Leevy heeft haar door. zoals altijd.
"Je kunt toch niet zomaar een auto verven? Weet je wel niet hoeveel dat kost?" Leevy kijkt haar geschokt aan.
"Geen idee." antwoordt Skye.
"Je hebt huisarrest. een week. na school meteen thuiskomen en huiswerk maken." zegt Leevy en ze loopt nog voordat Skye kan tegenspreken de deur uit.
Skye rolt met haar ogen. Ook dat nog.
Ze gaat op bed liggen en kijkt naar het plafond. Het zit vol met roze wolken. Ze zeggen dat haar vader dat voor haar heeft geschilderd. Daarom heeft ze het er nooit vanaf gehaald. Ze is benieuwd wie haar vader was. Maar haar moeder zegt dat hij is gestorven. een paar dagen nadat Skye werd geboren.
balen! denkt Skye. Ik had graag een vader gehad.