OO2

Vanuit James:

Myrthe is echt helemaal overstuur en ik bel papa op om te vragen of we met Appie langs mogen komen.

Ik hang op en kijkt Myrthe aan. "Iemand belde me net, hij zei alleen "He, gefeliciteerd!" en hing op" zegt ze tegen Thomas. "Myrthe, dat was Kaj, hij zit bij papa thuis. We kunnen naar papa toe, Appie mag mee!" zeg ik. "Nou, ik ga maar is naar de skatebaan toe, anders gaan mijn vrienden straks weer zeuren enzo. Doei! En vele plezier eh!" zegt hij en geeft mij een knuffel, James een boks en Appie een kusje. "Nou, doei dan maar eh!" zegt hij en skate het pad af, het park door naar de skatebaan. "Kom!" roep ik. "Ja, ik kom, maar ik moet even mijn cap pakken en onze skateborden, hebben we die 2 oude nog?" vraagt ze. "Ja, maar wat wil je daar mee dan?" vraag ik. Wat moet ze in godsnaam met onze 2 oude skateborden die we met graffiti hadden bespoten? "Nou, dan kunnen we Appie's kinderwagen daar op zetten, gaat een stuk sneller!" zegt ze als ze terug komt met 4 skateborden. Ze komt voor me staan en laat ze vallen. "Auw! Kutkind! Kijk godverdomme is uit joh homo!" scheld ik haar uit. Ik grijp naar mijn tenen en Myrthe kijkt geschrokken. "Ohw, nee, sorry James, ik wou je geen pijn doen, sorry, het spijt me" snikt ze. "Ach, het geeft niet hoor, het is al over!" grinnik ik. "Omg, je zet me gewoon voor schut sukkel!" zegt ze en duwt me naar achter. "Yrthe! Aams! Azzie naar zazza!" zegt Appie. (Myrthe! James! Appie naar pappa!) "Ja, Azzie, dat gaan we ook! Maar, het is mijn zazza, niet die van jou eh!" zegt ze en zet hem in de kinderwagen.

Ik zitten met Kaj, Papa, Appie, Myrthe rond de keukentafel. "Myrthe zit met haar vingers te spelen terwijl Kaj er maar een beetje sukkelig bij zit. Ik heb Appie op mijn schoot zitten en hij wil op tafel klimmen, maar ik hou hem tegen. Myrthe zat eerst tegen te stribbelen om niet naast Kaj te hoeven te zitten, want er was nog maar een stoel over, niet naast Kaj, en daar ging ik dus zitten. "Papa, zullen we even met Appie gaan wandelen? Dan kunnen hun even praten." fluister ik in papa's oor. "Jongens, wij gaan even met Abeltje wandelen." zegt paps en ik kan een glimlach niet onderdrukken. "Appie, wij gaan even langs de opa en oma!" zeg ik en loopt samen met Papa en Appie naar buiten.

Vanuit Myrthe:

"Zo..." zegt Kaj. Ik ben nog steeds zo druk met mijn vingers bezig dat ik niet eens hoor dat Kaj wat zegt. Normaal gesproken zou ik gaan gillen van blijdschap als ik Kaj zou zien, en nou zit ik zelf met hem aan de keukentafel! "Huh? Wat zeg je, Kaj?" zeg ik opeens. Ik hoor aan mijn eigen stem dat ik tril, en zo in tranen kan uitbarsten. "Ik zei dat je super goed kunt zingen." herhaalt hij. "Ohw! Bedankt, maar hoe weet je dat?" Verbaast kijk ik hem aan. "Van de filmpjes op je youtubeaccount en je zat net te zingen." "Wat? Zat ik net te zingen?" roep ik. "Ohw, sorry, ik..." "Geeft niet joh, je, je zat net 'Up' te zingen, echt zo mooi, akoestisch?" vraagt hij. "Uhg, ja kan wel" zeg ik en bloos. Ik voel de tranen op komen. Kaj lijkt gewoon zo veel op mijn ex, hij behandelde me als een hondje, ik heb het uitgemaakt en nu bedreigt hij me.