1.3 De stem van Dina

Rustig loop ik door de gangen naar de fantasy sectie. Het voelt een beetje vreemd als ik er aan denk dat ik hier helemaal alleen ben. Regelmatig voel ik aan de sleutels in mijn zak, zodat ik me herinner dat ik niet per ongeluk opgesloten ben door Rosalinde. De boeken strekken zich uit. De weg lijkt steeds langer. Het boek brandt in mijn handen. Het wilt open. Maar hij gaat pas open wanneer de bieb dat morgenochtend doet.
'Sarah, vertel mij nog eens een van je wondere verhalen', Dina weer. Bijna vergeten dat ik nooit alleen ben. 'Ik weet op dit moment geen wondere verhalen te verzinnen', denk ik hardop terug. Het boek in mijn armen wordt zwaar. Langzaam wiebelt het in mijn armen. Klunzig probeer ik het te redden maar hij valt. Open. Recht op de pagina waar een tekening staat van Dina.
'Ah, toe Sarah'
'Nee!', zeg ik luid en duidelijk. Ik schrik van het geluid van mijn eigen stem. Hopelijk heeft niemand mij gehoord.
'Sarah', klinkt het nog een keer vaag. Zuchtend pak ik het boek op. Wacht, wat valt daar uit? Ik buk opnieuw om de gevallen pagina op te rapen. Er staat iets over een manier om terug te vinden.
Goed, ik neem dit boek voor een dag mee. Maar alleen voor vandaag. Zodat ik misschien kan uitvinden wie de auteur is en waar het boek echt hoort. En omdat nu toch niemand hem mist. Voor morgenochtend de bieb opent zal hij op zijn plek staan.
Ik stop het boek in mijn tas. Dan schakel ik de lampen uit, en loop de deur uit. Nog snel even de boel op slot doen, dan spring ik op mijn fiets. Voor het donker thuis zijn, is de regel.
Half acht, ik kom thuis. Na het eten verdwijn ik onmiddellijk naar boven, waar ik mijn boek uit mijn tas haal. Eens zien boek, wat heb jij mij te vertellen?