05.

Allison Wright’s P.O.V.

“Wat vind je nou van hem?” Liam gaf me een speels elleboog stootje en zijn ogen glunderden.
“Van wie?,” vroeg ik quasi verbaasd. Ik liet mijn hoofd zakken en concentreerde me op mijn voeten die ik één voor één vooruit zette. Ik kon niet goed liegen.
Liam zuchtte. “Ik dacht dat we de ontkenningsfase al voorbij waren. Je weet heel goed over wie ik het heb.”
“Hij is niet mijn type, dat heb je zelf gezegd.”
Hij bleef even stilstaan en opende de passagiersdeur van zijn auto voor mij. “Soms hoeft iemand je type niet te zijn, Ally. Voor iemand onverwachts vallen hoeft niet altijd iets slechts te betekenen. Waarschijnlijk is het dan voorbestemd of zo.” Ik glimlachte. Meestal walgde hij van dit soort dingen. Het lot. Horoscopen. Voorspellingen. Dat was niks voor hem. “Ik meen het, Ally. Hij is misschien je type niet, maar jullie passen wel bij elkaar.”
Ik schudde lachend mijn hoofd en trok een wenkbrauw op. “Weet je zeker dat je geen kater hebt?”
Hij haalde diep adem en knikte, waarna hij instapte. Ik volgde zijn actie. “Liefde is onvoorspelbaar,” mompelde hij. “Het kan je zomaar overvallen. Zonder dat je het wil. Zonder dat je het aan zag komen. En zonder dat je erop voorbereid was. Het is een gevoel.”
Ik lachte cynisch. “Wat heb jij?,” vroeg ik verward.
Hij keek afwezig voor zich uit en zuchtte. “Niks,” fluisterde hij, waarna hij de motor startte en de straat uitreed.
Wat was er opeens met Liam? Ik begon me sterk af te vragen of hij toch echt niet te veel gedronken had, gisteren. Zo kende ik hem helemaal niet. Hij had het nooit over de liefde. Hoewel hij heel goed met meisjes kon omgaan en ze heel erg speciaal en bijzonder kon laten voelen, was hij niet echt met hen bezig. Hij wilde van het leven genieten en een meisje zou hem alleen maar verplichtingen brengen. Dus waarom hij nou over voorbestemde liefde begon, was voor mij een raadsel.
Ik was overigens helemaal niet verliefd op Zayn. Ik bedoel, ik kende hem nog geen 24 uur. Ja, hij deed wat met me. Maar dat was alles. Ik wilde ook niet meer dan dat voor hem voelen. Types als Zayn waren verboden terrein voor mij. Jongens zoals Liam pasten veel beter bij me. Maar zoals ik al zei, onze relatie was vriendschappelijk. Niet meer dan dat. En dat zou het ook nooit worden.
Een misselijkmakend gevoel bekroop me toen ik daar aan dacht. Het voelde gek. Ik hield zo veel van hem, maar niet op die manier. Ik zag hem als een broer. Een broer waar ik heel close mee was.
Ik schrok op uit mijn gedachten toen de auto met een piepend geluid tot stilstand kwam. “Eikel!,” hoorde ik Liam roepen. Ik keek hem vragend aan, toen hij nog eens hard toeterde. “Dat is toch niet normaal? Die klootzak snijdt me gewoon af.”
Ik schudde glimlachend mijn hoofd. Eerst omdat hij zo tekeer ging, maar later toen ik zag waar de bestuurder vandaan kwam. “Hij had voorrang, Liam. Hij kwam van rechts.”
Liam keek me zwijgend aan. “Oh,” zei hij na een tijdje. Door een toeterend geluid achter ons ontwaakte Liam uit zijn gedachten.
“Ik zou maar gaan rijden, voordat je echt aangereden wordt.” Liam wreef in zijn ogen en startte de motor weer. Hij zuchtte vermoeid. “Wat heb je toch?,” vroeg ik.
Hij had zijn blik op de weg gericht en schraapte zijn keel. “Niks,” mompelde hij. “Echt niet.” Ik keek hem onderzoekend aan. Toen hij dat doorhad draaide hij even kort zijn hoofd naar mij. “Echt niet,” herhaalde hij. “Er is niks, oké? Ik ben gewoon moe.”
Ik knikte en besloot het met rust te laten. Als hij het erover wilde hebben zou hij het me wel vertellen. In tegenstelling tot Liam respecteerde ik hem daarin. Liam deed dat echter niet. Hij was te nieuwsgierig. Hij wilde altijd alles weten. Tot in de details toe. Vaak kreeg hij nog zijn zin ook. Maar nu – over Zayn – wilde ik het niet met hem delen. Ik hoopte het namelijk te vergeten en het allemaal los te kunnen laten. Als ik het er niet over zou hebben, zou Liam het uiteindelijk ook vergeten. Iedereen zou het vergeten. Het zou slechts een vage herinnering zijn en meer niet. Echt niet.

Een kort hoofdstukje, sorry. (;
Maar ik beloof jullie dat de volgende langer zal zijn. (: