Deel 8: My story

"Euhm, zouden we misschien een liedje van je horen?" vraagt Niall. "Dat kan ik niet sorry..." Harry kijkt even naar mij en neemt me dan even naar buiten. "Waarom niet, wat is er?" "Ik kan dat niet Harry! Mijn gevoel en verhaal zitten in de liedjes, als ik ze zing, dan, dan..." Ik kan mijn zin gewoon niet afmaken, het is nogal moeilijk om uit te leggen. Ik ga tegen de muur staan en laat me neer zakken. "Wil je erover praten?" hoor ik Liam zeggen. Ik kijk op en zie ze allemaal voor me staan. Liam en Harry komen langs me zitten en Louis, Niall en Zayn gaan tegenover me zitten. Ze hebben toch de liedjes al gelezen, ze weten nu toch al hoe het zit. "Oké, euhm, ik weet niet goed waar ik moet beginnen..." "Doe maar rustig, neem zoveel tijd als je wil!" fluistert Harry als hij mijn hand vastneemt. Ik zucht een keer diep en begin met vertellen. "Het begon allemaal toen ik van school moest veranderen, ik moest al mijn vriendinnen achter laten. Op deze school had ik geen vrienden, nu nog niet, ik was dus een makkelijke prooi voor pesten. De tweede dag op school begon het al, uitlachen, mijn boeken op de grond gooien en ga maar verder,..." Ik voel hoe de tranen nu in mijn ogen staan en adem nog eens diep in. " Het is nu al meer dan 5 jaar geleden en het is telkens erger geworden. Ze slaan me soms in elkaar, nemen mijn geld af,... Het stopte nooit, ze gingen maar verder en verder en verder. Ik was te bang om nog iets te zeggen. Op een dag was het me teveel geworden, ik ben gewoon uit de klas gelopen en naar de bib gegaan. Meneer Collins zat er op dat moment, hij vroeg wat er was, en hij heeft me geholpen. Hij zei dat als het me teveel werd dat ik naar hem toe moest gaan, hij liet me het lokaaltje zien, en vanaf dat moment ben ik muziek gaan schrijven. Niemand heeft me daar ooit gevonden en dat zullen ze ook nooit doen..." Als ik mijn verhaal heb gedaan barst ik in huilen uit. Harry trekt me dicht tegen zich aan en al snel voel ik meerdere armen rond me. Zo blijven we nog een tijdje zitten, het voelt zo goed om dit eindelijk te hebben verteld. Als ze me allemaal los laten kijken ze me allemaal met medelijden aan. "Willen jullie nog een liedje horen?" vraag ik met een waterige lach. Ze lachen allemaal zacht en knikken. We staan op en lopen weer naar binnen, net als ik als laatste naar binnen wil gaan trekt Harry me terug en geeft me een kus op mijn voorhoofd. "We zijn er voor je, denk eraan!" Ik lach even en ga naar binnen. Ik ga achter de piano zitten en speel hetzelfde liedje als ik voor Harry heb gespeeld. De jongens beginnen stilletjes mee te zingen en Niall pakt er een gitaar bij. Als snel zitten we samen te zingen en het klinkt zo goed! "Wauw, dit is echt mooi!" zegt Zayn. "Dank je, maar dat komt omdat jullie meededen! Jullie moeten er echt iets mee doen! Jullie kunnen prachtig zingen!" "Dat doen we ook, we zitten in een bandje, we hebben vele covers op youtube, maar zijn niet beroemd." zegt Liam. "Nu je het zegt, ik ken jullie, zijn jullie niet One Direction?" Ze knikken allemaal en we praten nog verder over muziek en wat het zo speciaal maakt. Ik wil hier echt nooit meer weg! Niall heeft ondertussen eten en drinken gehaald en net als ik een slok neem vraagt Louis "Zou je niet bij onze band willen komen?" Ik verslik me in drinken en kijk hem met grote ogen aan, de rest is me ondertussen aan het uitlachen omdat het zo een grappig zicht moet zijn. "Wat? Dat kun je niet menen! Ik ben niet zo goed als jullie!" zeg ik. "Dat ben je wel! Zou je het niet eens willen proberen?" vraagt Niall. Ik kijk naar Harry die me hoopvol aankijkt. "Voor ons? Daar zou je ons een enorm plezier mee kunnen doen!" zegt Zayn. Ik denk even na en zeg "Oké, maar ik wil niet in beeld komen!" Iedereen staat op en knuffelt me bijna plat. "Kom, dan beginnen we meteen!" zegt Louis enthousiast. Ik lach en ga met iedereen achter de micro staan. "Welk liedje?" vraag ik. " Dat wat je juist hebt gezongen!" zegt Liam. Ik kan niets meer zeggen want Louis geeft iedereen de tekst al. Gelukkig sta ik uit beeld, wat zou iedereen wel denken moesten ze mij zien zingen met One Direction. De eerste tonen komen en we beginnen te zingen. Als het is opgenomen zet Liam het liedje meteen online met de beschrijving " Skyscraper-One Direction ft....." Hij kijkt naar me en ik knik dat het goed is. Het staat nog geen 2 minuten online of er komen al reacties binnen van Wauw, zo mooi! Wie heeft die prachtige stem! en Ik ben zo jaloers op haar stem! Het doet ergens wel deugd die reacties. "Ohja, nog iets Saar, we zitten morgen ook bij jou op school!" zegt Zayn. "Echt? Zo cool!!" Dit is echt te mooi om waar te zijn! "Jongens, wij gaan naar huis! Ik zie jullie morgen!" zegt Harry als we naar de auto lopen. Hij zet me bij mijn thuis af en gaat mee tot aan de voordeur. "Ik vond het heel fijn met jou vandaag!" "Ik ook, Harry! Dankjewel voor alles!" Ik geef hem nog een knuffel en een kus op zijn wang. Ik ga naar binnen en ga meteen naar mijn kamer. Ik doe mijn pyjama aan en ga slapen, ik kan echt niet wachten tot morgen! En met die gedachte val ik in slaap...