Lily Allen

-Felicia-


Verbaasd trek ik de deur dicht. Waarom deden ze zo raar? Misschien waren ze beide, of alleen Will, kwaad maar deden ze maar schijnheilig. Dat kon mij nu even niet schelen; ik moest naar de winkel. Al snel liet ik het huisje achter me en liep centrum Londen binnen. Ja, we woonden in Londen, Engeland, met zen vieren in een huisje en spijtig genoeg met Will erbij. De supermarkt naderde en hoe meer mensen ik zag, hoe meer er raar naar me keken. Waarom keken ze allemaal naar mij? Oké. Ik droeg niet echt de alledaagse kleding en Bill Kaulitz was dan ook mijn vriendje, hé! Iedereen keek me vreemd aan en een paar meisjes giecheldne dom. Ik draaide met mijn ogen en stapte door naar de supermarkt. Ik nam een mand en laadde alles in dat ik nodig had. De kassierster keek me vies aan en maakte de rekening op. Ik betaalde alles en liep dit keer wat ongemakkelijk naar huis. Onderweg botste ik tegen iemand op, omdat ik natuurlijk weer niet goed opletee.'Sorry ik..,'ik keek op,'Oh my..''God,'maakte Lily Allen mijn zin af. Ze keek me met grote ogen aan en schoot iets later in de lach. Ze liep me snel voorbij en riep nog over haar schouder:'Er zit iets op je gezicht!'Ik legde direct mijn hand op mijn wang. Iets kouds en plakkerigs kleefde eraan en ik keek er direct naar. Mijn hand zag helemaal wit met rood.'Gill..,'siste ik woedend. Snel beende ik naar huis.. ze ging eraan.'Gill!'gilde ik furieus. Bill, die zat te bellen, liet zijn gsm pardoes vallen en zijn mond viel wijd open.'Felicia.. Wat.. Hoe.. uh?''Wààr zit Gill?'riep ik hard,'Waar zit ze?!''Eu.. Ze was hier net nog..,'zei Bill verward en keek om zich heen. Snel liep ik de kamer uit: op zoek naar haar.