Hoofdstuk 45
"Oh Louis, je ziet er beeldig uit." Zegt Harry met zijn meest bekakte accent. Louis heeft zichzelf in een galajurk gehesen, waardoor iedereen hier dubbel ligt van het lachen. Niall staat naast me en kijkt meer naar mij dan naar de plek waar de leuke dingen gebeuren. Niet dat mij dat iets uitmaakt. Die plek is trouwens bijna altijd bij Louis in de buurt.
"Kunnen we even ergens eten?" Zeurt Niall dan opeens door alle pret heen.
"Niall, we hebben net geluncht jongen." Antwoordt Liam terwijl hij over Niall's wang wrijft.
"Ja leuk Payno, maar ik heb honger." Antwoordt Niall een tikkeltje chagrijnig.
"Wanneer niet?" Lach ik, waarop Niall zijn schouder op haalt.
Ik draai me om en kan nog net zien dat Harry naar Niall knipoogt, oh god wat zijn die twee nu weer van plan? Nou ja, we zullen zien. Ik hoor een hard geluid en draai me meteen weer om. Zayn en Louis liggen op de grond.
"Oh ja, vind ik ook." Lach ik...
"Wat?" Hoor ik Harry achter me vragen. "Sarcasme." Antwoord ik. Harry komt naast me staan. "Ik snap het nog steeds niet." Ik glimlach en wuif het weg, die jongen is een beetje apart. Ik besluit me weer om te draaien naar de plek, die weer bij Louis in de buurt is. "Wat gebeurde er nu?" Vraag ik oprecht geïnteresseerd.
"Louis is niet de enige die de jurk wel mooi vind en helaas is er nog maar een van die maat." Legt Niall voor me uit en ik begrijp al precies wat er toen gebeurde.
"Weet je wat... Ik heb ook wel honger."
"Harry, jongen... Serieus wat is er mis met jou?" Lach ik.
"Nee echt ik heb honger." Gaat hij serieus op mijn grap in.
"Dan gaan we iets eten dus..." Gaat Niall ook heel serieus erop in.
Ik zucht, maar geef me dan toch maar over. Zo erg vind ik het trouwens niet. Ten eerste ben ik zelf een enorm vreetbeest en ten tweede is het altijd leuk met de jongens.
"Anne, ik moet je iets vragen." Niall slikt het laatste stukje van onze pizza door en gaat dan verder. "Je betekent heel veel voor me. Je bent prachtig, gewoon zoals je bent. Normaal zou ik dit nooit zo vroeg vragen, maar ik kan echt niet zonder je."
Oh god, dit meen je niet. Een weekje samen en nu al een huwelijks aanzoek? Toch glimlach ik, anders komt het zo dom over.
"Anne, wij gaan volgende week op vakantie... Zou je het leuk vinden om met ons mee te gaan?" Vraagt Niall dan met een speciale twinkeling in zijn ogen, dezelfde twinkeling waar ik verliefd op werd en nog steeds ben. Oh en dat huwelijksaanzoek... Uhm, tja. Uhm nevermind. *embarrassed smiling*
Mijn glimlach wordt breder en is zie hoe alle ogen op mij gericht zijn.
"Wat kan ik zeggen?" Stoot ik uit.
"Nee..?" Gaat Harry opnieuw zeer serieus op mijn woorden in. Ik negeer hem en kijk diep in Niall's prachtige blauwe ogen.
"Natuurlijk!!" Roep ik en ik glimlach breed waarna Niall, nog voordat ik het weet, om mijn nek vliegt.
"Wat was ik bang dat je nee zou zeggen!!" Roept hij vrolijk.
Ik blijf glimlachen: "Nooit."
We knuffelen nog een tijdje en ik geniet van de hand die over mijn rug wrijf, dat herinnerd me aan de tijd dat ik mijn liefde voor Niall nog niet de vrije loop liet gaan. Het lijkt al zo lang geleden, maar eigenlijk is het net een weekje geleden. Er is gewoon zoveel gebeurd de laatste tijd, nou ja... Laatste week. Maar ik had het voor geen goud willen missen!
Reageer (2)
huwlijksaanzoek hahahahahaXD
1 decennium geledenHaha, huwelijksaanzoek? Oh... Nevermind... Duhh, lol (:
1 decennium geleden