A ranger/traitor 134

Halt keerde terug naar hun kamp. Arnaut en Sean hadden ondertussen de tenten opgezet. Arnaut was nu bezig met eten klaar te maken, niet dat het veel voorstelde aangezien ze uit veiligheidsoverwegingen geen vuur mochten maken. Sean stond op wacht. Uiteraard zag hij Halt pas als die vlak voor hem stond. Sean schrok, maar herstelde zich snel.
“En wat heb je ontdekt?” Arnaut kwam haastig naar hen toe. Een blik op Halts gezicht zei hem genoeg.
“Slecht nieuws?” Halt knikte.
“Het zijn er veel meer dan wij verwacht hadden. Genoeg om ons totaal onder de voet te lopen.”
“Maar… Araluen heeft toch een machtig leger?” Sean keek ontdaan van de een naar de ander.
“Dat wel, maar we zijn ook een eiland en dat maakt ons juist zo kwetsbaar voor aanvallen van Skandiërs. Er zijn honderden plaatsen waar ze aan land kunnen gaan. Dat wil zeggen dat ons leger over het hele land verspreid is en waarschijnlijk zullen ze wel zo slim zijn om op verschillende plaatsen tegelijk aan te vallen.” Sean knikte een paar keer. Halt zag dat hij het begrepen had.
“Hetzelfde geld ook voor Hibernia mochten ze besluiten ons aan te vallen,” zei Sean, duidelijk geschokt. “De zes koninkrijken samen zijn zelfs kleiner dan Araluen en zo ook onze legers en dan heb ik het nog niet over de onmogelijkheid tot samenwerking.”
“En jullie hebben geen grijze jagers,” voegde Arnaut er nog aan toe. Hij dacht aan de keren dat Morgarath een bedreiging vormde voor Araluen. Hij had hem dan wel gedood, maar eigenlijk was het aan de grijze jagers te danken dat hij verslagen was. De eerste keer kwam de eer vooral Halt toe. De tweede keer had Will, Cassandra de brug in brand gestoken en hadden Halt en Gilan een aanval langs achter vanuit het Doornbos weten te vermijden en daarna met een list hun ruiterij de Wargals laten insluiten.
“Je hebt helemaal gelijk, Sean, nu alleen hopen dat koning Otkar en de andere dat ook willen inzien.” Sean zuchtte. Hij wist dat het geen gemakkelijke opgave zou zijn.
“Vertel eens wat je allemaal te weten gekomen bent,” vroeg hij. Terwijl hij probeerde te bedenken hoe hij deze kwestie het beste kon voorleggen aan koning Otkar.