Exo 2.

“Hoezo niet?” vraagt Os geschrokken.
Ook Didi kan het niet begrijpen. “Stef vindt het hier hartstikke leuk? Waarom zou hij dan niet komen? Ik ben er zeker van dat hij nog komt.”
Femke schudt haar hoofd. “Dat doet hij niet.”
Mellanie kijkt Femke onderzoekend aan. Ze weet meer dan ze vertelt, dat is zeker. Maar ze komt er nog wel achter.
“Zullen we maar gewoon beginnen?” stelt Paula voor. Ze wil niet dat het de hele tijd over Stef gaat, dat zou Femke te veel pijn doen.
Iedereen knikt instemmend.
“Hoe gaan we dan de taken verdelen?” vraagt Didi.
“Overleggen?” stelt Paula voor.
“Maar daar komen problemen van, want jij en ik willen vast allebei de receptie doen.” Zegt Mel tegen Paula, en ze lacht even kort.
Paula haalt haar schouders op. “Misschien wel, maar dan moeten we maar iets overeenkomen. Jij in juli de receptie en ik in augustus of zo, nee?”
“En de andere maand dan?” Mellanie fronst.
“Dan doen we een ander jobje, slimpie.” Paula grinnikt.
“Ik wil wel weer zwembad doen, als het niet geeft..” zegt Didi snel. “Animatie is toch niet zo heel erg mijn ding.”
“Misschien kan Os eens animatie doen!” lacht Mellanie.
Os kijkt haar vernietigend aan en zucht. “We hebben wel een probleem.”
“Oh?” Didi kijkt hem afwachtend aan.
“Wel, er zijn zes jobs, zeven als er twee in de koffieshop staan, en we zijn maar met vijf.”
“Zes toch?” Verbetert Diederik.
“Vijf.” Mompelt Femke. Iedereen kijkt haar verward aan. Dit is het eerste wat ze zegt, nadat ze zei dat Freddy ziek is.
“Zes toch, want Ste-”
“Stef is weg, Didi,” Zegt Femke bot. “en hij komt niet terug, dat heb ik al gezegd. Vijf dus.”
Meteen is het stil in de koffieshop. Het verbaast iedereen nog steeds dat Stef gewoon.. weg is. En ze weten niet eens waarheen. Niet eens waarom.
Paula besluit de boel te redden en klapt even in haar handen. “Kunnen we dan nu weer over tot de orde van de dag?”
“Jij klinkt al net als Freddy.” Mompelt Os.
“Ja, Oswald, iemand moet de verantwoordelijkheid op zich nemen vandaag en aangezien niemand zich daartoe genoodzaakt voelt, zal ik het maar doen.” Zegt ze fel.
“Ik stel voor dat Mel de eerste maand de koffieshop doet, en de tweede maand de receptie. Didi, jij het zwembad, twee maand. Os, koffieshop. Femke, animatie.. En ik zal deze maand de receptie doen en de tweede maand de koffieshop. Is dat goed?”
Os knikt. “Prima.”
Ook Mellanie lijkt tevreden, en Didi stemt gelukkig ook in.
“Fem?”
“Allemaal hetzelfde voor mij. Wie doet dan sanitair en klusjes?” vraagt ze.
“Dat zullen we samen moeten doen, door aflossing en zo.. En als het echt niet kan.. hulp inroepen.”
“Van?”
“Nieuwe jobstudenten?” probeert Paula.
“Ik denk het niet!” zucht Mellanie.
“Kom op, Mell, we kunnen dit werk echt niet zonder Stef.” Paula zucht.
“We proberen het gewoon zonder? En het park gaat toch pas morgen open? Misschien kunnen we vandaag alle klusjes doen en alles eens goed poetsen.. Nee?” stelt Didi voor.
“Is goed!” Os gaat staan en loopt naar Mel. “Gaan wij samen poetsen?”
“Ik stel voor dat jullie samen gaan.” Zegt Paula tegen Os, Mellanie en Didi.
“Wat, waarom?” vraagt Os, die namelijk graag alleen met Mellanie was geweest.
“Omdat het dan sneller gaat, en jullie twee,” ze wijst even naar Ossanie, “niet de hele tijd afgeleid zouden zijn.”
Mellanie kijk Os even met een subtiele grijns aan en grinnikt. “Is goed. Kom, mannen, we gaan dit klusje klaren. Wij doen de rechterkant van de bungalows, goed?” vraagt ze dan aan Paula, die zich ondertussen al over Femke heeft ontfermt.
“Misschien is het beter als Femke vandaag nog thuis blijft? Ze heeft er blijkbaar niet zo veel zin in.” Merkt Didi op.
Femke knikt slapjes. “Misschien is dat beter. Ik voel me inderdaad nogal belabberd.”
“Ik hoop maar dat Freddy je niet heeft aangestoken.” Mompelt Paula, terwijl ze Femke ondersteunt. “Didi, ga jij al het gerief halen en naar Venus? We zullen daar beginnen. Neem terwijl mijn koffer mee, als je wil.”
“Oh, Didi, wil je de mijne dan ook meenemen? Please? Ik moet daar straks toch zijn.” Mellanie klopt even op zijn schouder terwijl ze voor Os de koffieshop uit loopt. Ze baant zich een weg naar de ruimte met de poetsspullen en neemt het nodige gerief er uit, dat ze dan is Os zijn handen duwt.
“Is er zo geen karretje?” vraagt hij, terwijl hij probeert om niets te laten vallen.
“Ik zal eens kijken, Ozzie.” Lacht ze. Ze stapt de ruimte binnen en komt even later buiten met een karretje. “Hier, meneertje de luiaard.”
Os zet alle spulletjes er op en begint te rijden, waarna Mel achter hem aan trippelt.