1.1 De stem van Dina

'Scheherad', hoor ik in mijn hoofd. 'Schehera...zadeh... Sarah!', het is de stem die mij al jaren volgt. Sinds ik me kan herinneren spookt Dina's stem door mijn hoofd. Dina is mijn zus. Ze bestaat niet, niet officieel. Mijn zogenaamde ouders weten niks van haar af. Maar ik weet dat zij bestaat. Dat voel ik.
Gelukkig is er nu niemand in de buurt. Het is na sluitingstijd en de bieb is bijna geheel verlaten. Verder op, achter de balie, zit mijn goede vriendin Rosalinde. Maar vanachter al die kasten kan zij onmogelijk mijn gezicht op dit moment zien. Ik ben geheel onzichtbaar, alleen mijn voetstappen zijn waarneembaar.
'Sarah, sluit jij het af?', vraagt Rosalinde. Ik aarzel voor een moment. Normaal gesproken is zij degene die de boel hier op slot doet. Dus ik zou mij er vreemd bij voelen om opeens die taak van haar over te nemen. Aan de andere kant, zo krijg ik misschien de tijd die ik nodig heb voor mezelf.
'Heb ik daar niet een sleutel voor nodig?', vraag ik uiteindelijk, om het zo neutraal mogelijk te houden.
Ik hoor de stoelwieltjes piepen; Rosalinde staat op. 'Als je zo vriendelijk wilt zijn hier te komen', hoor ik haar zeggen. Zij pakt de sleutels op. Ik stop snel het laatste boek weg, op zijn plek. Net wanneer ik het weggestopt heb, zie ik een oud boek liggen. Het is waarschijnlijk gevallen. Als ik de sleutel nu haal, ruim ik dat straks wel op. Volgens mij heeft Rosalinde namelijk niet alle tijd van de wereld.
Ik ren naar haar toe en neem de sleutels aan. Ze drukt mij op het hart er voorzichtig mee om te gaan. Knikkend beloof ik dat de bieb in veilige handen is. Terwijl zij de deur uit gaat, stop ik de sleutelbos in mijn zak.
Dat was de laatste. Nu ben ik echt alleen. Een zucht ontsnapt mij. Bijna zak ik onderuit, maar dan popt dat boek weer in mijn hoofd op. 'Dina', hoor ik. Het is weer begonnen. 'Schahahehrahzadesarah... Dina is hier', roept zij met haar hoge stem. Urgh, haar woorden verwarren mij nog altijd. Ze krijgt mijn naam nooit goed. 'Sarah', mompel ik in mezelf; 'Het is Sarah, hier'
Genoeg gekletst! Ik moet dat boek nog opruimen. De overvolle kasten leggen schaduwen over mijn pad.
'Sarah', roept Dina opnieuw; 'Ik ben hie-hier', zingt zij. Haar stem lijkt nu niet langer uit mijn hoofd te komen. Het lijkt alsof Dina in dat boek zit dat opengeklapt op het gangpad ligt. Het ziet er slecht uit, de kaft ligt omhoog. Hoofdschuddend raap ik het op. Eens zien, welke auteur is dit? Fijn, er staat geen auteur op. Waar zal ik dit boek laten? Uit de titel maak ik op dat hij waarschijnlijk op de fantasy-sectie hoort. Wat doet dit in vredesnaam bij geschiedenis?