13 | Zayn

Ik mankte het ziekenhuis binnen door een gapende wond aan mijn been, ik trok een pijnlijk gezicht toen ik moesten steunen op het verwonde been. Ik hield een verpleegster tegen en probeerde uit te leggen dat ik verzorgd moest worden. 'I need help, I got injured in the tsunami, please help me' mijn stem brak en ik beet op mijn lip om de aankomende tranen tegen te houden. Ze keek me aan met een medelevende blik en begeleidde me naar een bed, ze deed teken dat ik mocht gaan liggen. 'I will get you a doctor as soon as I can' ik knikte dankbaar en keek rond, er liepen veel mensen rond, veel zoekende mensen. Ergens hoopte ik dat er iemand rondliep in het ziekenhuis dat opzoek was naar mij, maar die gedachte probeerde ik uit mijn hoofd te zetten en sloot mijn ogen om in een diep zwart gat te vallen. Ik werd gewekt uit mijn onrustige slaap door iemand die me rustig heen en weer schudde, ik opende mijn ogen en kneep ze snel weer dicht door het felle licht. 'Sorry, but the doctor would like to see you now' de verpleegster lachte vriendelijk en begon mijn bed door de gangen heen te duwen tot we een bij een deur aankwamen waar er een heel lange en ingewikkelde naam opstond van de dokter. Een luxe ziekenhuis was het nu ni bepaald, maar ze waren allemaal wel extreem vriendelijk hier. De dokter ontving me met een glimlach en wees naar de onderzoekstafel, met hulp van de verpleegster plaatste ik mezelf op de tafel. De -voor mij- onbekende man bekeek al mijn wonden met een kritisch oog en begon in de kasten allerlei materiaal te zoeken om ze te verzorgen. De verpleegster en de dokter hadden een korte conversatie en de verpleegster moest bij elke wond een injectie geven om te verdoven. Ik kneep mijn ogen en perste mijn lippen op mekaar, naalden waren niet echt mijn ding, ik voelde tijd om tijd een klein prikje. De dokter vertelde me dat hij binnen een paar minuten zou terug zijn, want de verdoving moest even in werken. Ik knikte om te tonen dat ik het begreep en legde mijn hoofd even neer op de tafel om zwaar in en uit te ademen, even laten inzinken wat er nu eigenlijk aan de hand is.