Hoofdstuk 74

Het is nu vijf dagen na het feestje en de afgelopen dagen waren rustig. Ik ben naar Gwen geweest en heb haar geholpen met haar kleren. Wat natuurlijk weer super gezellig was. Mike was er ook bij wat het nog gezelliger maakte. De rest van de dagen heb ik gewerkt. Morgen ga ik naar Italië en ik heb er echt super veel zin in. Ik heb mijn koffer al ingepakt en zit nu op mijn bed. Ik probeer Peter te bereiken op Skype maar hij reageert maar niet. Ik heb hem de afgelopen dagen maar weinig gesproken, wat ik echt heel jammer vind. Ik mis hem best wel en omdat ik hem niet gesproken heb mis ik hem alleen maar meer. Ik pak mijn mobiel van mijn nachtkastje, trek de oplader eruit en tik het nummer van Peter in. Mijn mobiel gaat één keer over en dan krijg ik Peter’s voicemail. Ik druk op het rode hoorntje en smijt mijn mobiel op mijn bed. Verdomme Peter neem nou eens op. Ik sta op van mijn bed en loop naar de gang, waar Ilja als een gek aan het rennen is. “Il wat is er aan de hand?” “Ik ben aan het inpakken.” “Waarom ren je dan over de gang?” “Ik ben een paar dingen kwijt en ik kan het niet vinden”zegt Ilja gefrustreerd en ik schiet in de lach. “AH”gromt Ilja en gooit een doosje door de gang. “Ilja doe eens even rustig”zeg ik als ik haar armen vastpak. “Kom”zeg ik en begeleid haar naar beneden. In de woonkamer zet ik haar op de bank neer, pak wat te drinken in de keuken en geef dat aan haar. “Relax Il. Blijf even zitten en pak zo je koffer in. Wat is er met je dat je zo doet?” “Ik heb ruzie gehad met Bruno.” “Waarover?” “Over een meisje.” “Wat was daar dan mee?” “Hij was aan het praten met een meisje die ik niet kende. Ze gaf hem een knuffel en een kus op zijn wang. Ik ben boos naar hem toegelopen en ben toen tegen hem tekeer gegaan, dat hij vreemdging enzo. Bruno probeerde me rustig te maken maar daar werd ik alleen maar bozer van. Ik heb hem toen een klap in zijn gezicht gegeven en ben toen weggelopen. Thuis ging ik op Facebook kijken wie dat meisje was. En raad eens. Het was zijn nichtje. Ik ben zo boos op mezelf. Ik heb Bruno al een paar keer geprobeerd te bellen maar hij neemt niet op. Wat moet ik nu Aim?” “Ga naar hem toe. Leg het uit. Zeg tegen hem dat je dacht dat hij vreemdging en dat je nu weet dat het zijn nichtje was. Dat je hem vertrouwt en dat je de volgende keer naar hem zou luisteren.” “Zou dat werken?” “Ja natuurlijk. Ga nou maar, dan pak ik je koffer in.” “Je bent een schat Aim”zegt Ilja en geeft me dan een knuffel. “Nou hop. Naar Bruno toe.” “Ja.” Ilja springt op van de bank, trekt haar schoenen aan en verdwijnt dan naar Bruno toe. Ik zucht diep en loop weer naar boven. Ik hoop echt dat het weer goed komt tussen Ilja en Bruno want ik heb echt geen zin om met hun een week in Italië te zitten als ze ruzie hebben. Ik loop Ilja’s kamer in en kijk wat ze al in haar koffer heeft zitten. Ik pak een paar shirtjes en doe die er ook bij. Dan hoor ik mijn mobiel afgaan en ren ik naar mijn eigen kamer. Peter staat er en ik neem snel op. “Peter! Waarom neem je niet op als ik je bel? Ik kreeg gelijk je voicemail. Waar ben je?” “Aim rustig. Mijn mobiel stond uit.” “Waarom?” “Daarom.” “Peter, doe niet zo raar. Geef normaal antwoord.” “Zo is er iemand chagrijnig hier?” “Nee helemaal niet. Ik was bezorgd om je.” Ik lloop naar beneden en laat me op de bank zakken. Ik zucht en bijt op mijn lip. Ik hoor Peter lachen aan de andere kant van de lijn en frons. “Waarom lach je?” “Niet op je lip bijten en fronsen.” “Hoe weet jij dat ik dat doe?” “Open de deur maar.” “Wat?” Ik sta op en loop naar de voordeur. Ik trek de deur open en zie Peter aan de overkant van de straat staan. Mijn mond zakt open en ik druk op het rode hoorntje. Ik gil en ren naar Peter toe. Hij vangt me op in zijn armen en ik druk dan snel mijn lippen op de mijne. “Ik heb je gemist”zeg ik en Peter glimlacht. “Ik jou ook lieverd.” “Waarom ben je hier?” “Ik moest je gewoon nog even zien voordat je een week naar Italië gaat.” “Ach, dat is zo lief”zeg ik en druk weer mijn lippen op de zijne.