16 ~ Owen Playfair

We lopen met zijn alle terug naar huis. Ik weet niet wat Puck en Rein samen hebben maar ze doen heel geheimzinnig. Zouden ze iets hebben? En zouden ze het dan niet willen vertellen omdat ik de vorige keer zo tegen ze uitviel? Oh god, dat wilde ik niet veroorzaken. Nu voel ik me mega schuldig. Ik vraag het anders straks wel even aan Puck.

''Ah, NIILS!'' ik word uit mijn gedachte gehaald door Nils die een sneeuwbal recht in m'n gezicht gooit. Vlug veeg ik de sneeuw weg en raap nieuwe sneeuw bij elkaar. Ik ren op Nils af, he balen, hij is net op tijd bij mij binnen. Ik pak hem nog wel een andere keer terug. Ik gooi de sneeuw de tuin in en stap dan ook naar binnen. Hang mijn jas op en hoor de andere de vraag van mam beantwoorden. We weten dus met zijn alle, gezellig. Als ik net tussen Daan en Rein op de bank zit staat op Puck op om drinken te halen. Dit is mijn kans, nu kan ik haar vragen wat er met haar en Rein is. Nonchalant loop ik haar achterna, ze pakt net wat glazen uit de kast als ze in de gaten heeft dat ik ook in de keuken ben. Nouja, ik kan beter straight to the point dus ik zeg “hey, mag ik wat vragen?” 'ze schud haar hoofd zonder op of om te kijken “vraag maar raak” “oke, Puck, hoe zit het met jou en Rein?” ik zie dat ze een beetje schrikt. Het is even stil, zou ik dan toch gelijk hebben? “uhh…'''is het enige wat uit haar mond komt, zou ze het dan echt niet durven zeggen? ''puck, je weet dat je altijd alles kan vertellen he'' ik til haar hoofd een beetje op dat ze mij in mijn ogen aan kijkt. ''weet ik'' zucht ze. ''Waarom vertel je dan niet wat er is?'' Ze pakt de fles cola van het aanrecht en mompelt zoiets als ''omdat het een geheim moet blijven'' ze trekt de koelkast open en staart voor zich uit. Dit keer is het mijn beurt om een beetje te schrikken, ik, ik dacht dat we elkaar altijd alles zouden vertellen. En dan nu dit, wat, huh. Ik weet niet wat mij overkomt en vlug grijp ik naar het aanrecht. Ik voel dat ik mijn stabiliteit een beetje ben verloren. Met mijn ogen ver open kijk ik naar puck haar rug. Ze sluit voorzichtig de koelkast en draait zich heel voorzichtig om. ''maar...''is het enige wat ik uit kan brengen. Ze loopt naar de glazen die naast mij staat ''sorry'' fluistert ze en ze drukt een kus op mijn wang. Zo laat ze mij achter in de keuken. Ik merk dat ik de focus in mijn blik kwijt ben. Ik vind hem pas terug als Nils naar mij toe komt gelopen en met zijn hand op en neer zwaait. Zonder iets qua houding of blik te veranderen zeg ik ''Puck en Rein hebben iets'' ''en daarom sta je hier verlaten in de keuken?'' ''nee, dat is het niet, het, het is dat Puck niet wilt vertellen DAT er iets is. Terwijl we elkaar altijd alles zouden vertellen. En dan zoiets leuks vertelt ze niet.'' '' achjoh, het zal wel mee vallen, en anders zal ze het nog wel vertellen, ik weet het zeker. Alleen weet ze misschien niet hoe ze het moet vertellen na die uitspatting van jou vorige keer'' probeert Nils me op te beuren. ''hij pakt mijn glas cola van het aanrecht en loopt er mee richting de woonkamer. ''okay dan!'' zeg ik. Hij kijkt lachend om en ik lach terug en ga vlug naast hem lopen.