Hoofdstuk 44

"Lekker geslapen?" Een schorre stem klinkt door de kamer, ik open langzaam mijn ogen kijk recht in de groene ogen van Harry naast.
"Ik was het niet hoor." Zegt die onschuldig en hij gooit zijn handen, voor zo ver dat kan, omhoog.
"Ik was het." Klinkt de stem weer, langzaam draai ik me op mijn andere zij en Niall hangt over me heen.
"Lekker geslapen?" Vraagt hij opnieuw. Ik knik alleen, mocht iemand zich afvragen waarom ik zo stil ben. Ik heb nogal last van een ochtendhumeur 's ochtends. Wel logische eigenlijk, meestal heb je een ochtend humeur in de ochtend.

"Dus wat zijn de plannen vandaag?" Vraag ik nadat we de ontbijt tafel met z'n zessen hebben opgeruimd. Nou ja, eigenlijk alleen Harry, Niall en ik. Zayn en Liam hebben de tijd van hun leven gehad met het schuim en Louis is zijn carrière als commentator begonnen.
"Dat is helemaal jouw keuze." Antwoordt Niall terwijl hij een theedoek over mijn hoofd gooit en achter me komt staan om vervolgens zijn handen op mijn heupen te leggen en zijn kin op mijn schouder.
Ik tover een enorme grijns op mijn gezicht, die niemand kan zien en voel de blikken van alle andere jongens op ons branden, but I don't care. (I Love It)
"Nou..." Begin ik, ik wurg me los uit Niall's greep en haal de theedoek van mijn hoofd. Dat had ik beter niet kunnen doen. Ik gil van schrik zodra Louis' f*cked up face voor mijne verschijnt. Natuurlijk ligt iedereen in een deuk door mijn reactie.
"Nou..." Probeer ik serieus opnieuw, maar ik kan mijn lach toch echt niet bedwingen en barst ook in lachen uit.
Als we dan eindelijk zijn uitgelachen probeer ik het nog één keer, als het nu nog niet lukt geef ik het maar op. "Nou..." Kijk dat ging al goed "Ik weet niet of jullie moeten werken?" Yeah! I did it! Kijk mij nu blij zijn omdat ik een zin kan zeggen...
"Nope." Antwoordt Liam meteen.
"Dan... Gaan we lekker shoppen hier in London." Roep ik enthousiast, wetend dat de jongens daar dus niks, maar dan ook echt niks, aan vinden.
"JAAAAAAA." Roepen Louis en Zayn meteen. Ohh uhm... Kennelijk moet ik nog een hoop leren over de jongens.
Ik lach en kijk afwachtend naar Harry: "Ik ga mee, als Louis mee gaat."
Larry Stylinson isn't real? Hahahaha no.
Ik glimlach en draai me om naar Liam: "Als we voorzichtig doen ga ik mee."
Ja, die had ik kunnen zien aan komen... Ik knik en richt me tot Niall die me glimlachend aanstaart.
"Niall?" Vraag ik om zeker te weten dat hij nog leeft.
"Ik ga mee." Ontwaakt hij geschrokken uit zijn trance.
"Gaan we dan?" Vragen Harry en Zayn bijna tegelijkertijd.
"Uhm... Ik moet me nog even opfrissen. Of moet ik soms zo gaan?" Grap ik. Ik zie er 's ochtend nu eenmaal niet zo charmant uit...
Ik lach even om de reacties van de jongens en huppel vrolijk naar de deur met daarachter de fans, toen ik daar vanochtend langs moest had ik geluk. De jongens moesten ook naar beneden dus kon ik me er onopvallend doorheen werken, maar nu zal ik het helemaal zelf moeten doen. Dus dat kan nog wel leuk gaan worden. *Uche-Uche*
Ik sta even stil voor de deur, maar trek hem dan, zonder meer twijfel open. Ik zal toch ooit zelf naar boven moeten.
Er klinkt weer een hoop gegil, maar zodra ik de ruimte binnen stap wordt het iets stiller. Oei...
Gelukkig was het maar verbazing, want al snel gillen alle fans weer. Ik voel me ongemakkelijk, maar toch geniet ik er van. Ik lach even en zwaai verlegen, ondertussen been ik in een rustig tempo de trappen op. Eenmaal boven fris ik me snel even op en trek een leuke outfit aan. Time to have soms fun!