Hoofdstuk 14~Niall J. Horan

'Dan wil ik jullie nu vriendelijk verzoeken om een minuutje stilte te houden voor volgende dodelijke slachtoffers."Zei de presentator.
Het was zover,het nieuwsanker zou de namen prijsgeven van de slachtoffers.Niall zou het liefst nu gewoon wakker worden uit een nachtmerrie maar hoe hard hij zichzelf ook in de arm kneep,hij bleef in dezelfde positie voor de televisie zitten.Het leek ook wel of alles in slowmotion ging,het leek of elke seconde nu wel tien keer zo lang duurde en het nieuwsanker bleef maar door zeuren.Niall wou dat dit moment zo snel mogelijk voorbij was en het was natuurlijk vanzelfsprekend dat hij de naam Laura Nelissen niet wou horen.Al was het dat ze gewond was,het kon hem op dat moment niet veel schelen,als zijn vriendinnetje nog maar in leven was.
"Deze personen zijn spijtig genoeg omgekomen bij het onverwachtse ongeluk,we zouden het zeer op prijs stellen als iedereen thuis een minuutje stilte houdt voor de slachtoffers en hun familie."Zei de presentator weer.
Niall zuchtte.Ja, we weten nu al dat we een minuut stil moeten zijn,kunnen we nu eindelijk overgaan naar dit vreselijke moment?
"Kevin Schepens."Was de eerste naam die de presentator vernoemde.Er kwam een foto op het scherm van een jongen die hoogstens 18 jaar was.
Pff...Dit was gewoon oneerlijk,op 18 begint het echte leven pas echt,en dan wordt zijn leven zomaar in één knip afgenomen?
"Maria Hellemans."Was de tweede naam.
Niall zat in spanning af te wachten,het waren 5 dodelijke slachtoffers en twee van de vijf waren al gepasseerd.Hoe groot was de kans dat Laura hier nog bij was?
Na Logan Vermaeren en Sydney Mills moest er nog 1 naam volgen.Niall zat zenuwachtig op zijn nagels te knabbelen en die waren ondertussen al zo kort dat er al wat vel tussen zijn tanden zat.En toen kwam dat verschrikkelijke moment.Het bleef maar duren,het duurde in Niall's ogen zo lang dat hij zin had om zelf de laatste naam voor te lezen,maar eindelijk hapte het nieuwsanker naar adem om de laatste naam voor te lezen.
"Laura Nelissen."Weerklonk de stem van de presentator.Niall staarde voor zich uit alsof er helemaal geen televisie stond en hij gewoon naar niets zat te kijken.
De naam weerklonk als een echo door zijn hoofd en de beeldschone foto van Laura verscheen op zijn scherm.
Hij kon het niet geloven,stilletjes begon hij te huilen maar zijn snikken werden elke keer luidruchtiger en uiteindelijk begon hij de longen uit zijn lijf te schreeuwen.
"Nee! Laura !! Dit kan godverdomme niet waar zijn! Laura !! Blijf alsjeblieft bij me !"Riep hij en de tranen stroomden over zijn wangen.
Hij riep de hele buurt bij elkaar en hij bleef roepen tot er van zijn stem bijna niets meer overbleef.
"Laura alsjeblieft!Ik mis je zo !" Riep hij nog een keer en hij ging van verdriet op de grond liggen.
Daar lag hij de hele middag onbeweeglijk als een standbeeld huilend als een kleine baby.
_______________________________________________
Sorry :'(
LiamGirl xx