Hopelessly Devoted

Een eenzaam figuur slenterde door Hogsmeade. Niemand schonk aandacht aan de eenzame Keeper van Puddlemere United die zichzelf zo veel mogelijk verborg in zijn sjaal en jas tegen de kou. Sneeuwvlokken bleven in zijn bruine haar plakken. Overal om hem heen liepen stelletjes samen, een groot deel van de stelletjes waren studenten van Hogwarts.
      Oliver Wood keek zo min mogelijk naar alle Valentijnsdagversieringen die overal om hem heen te zien waren en ging snel bij The Three Broomsticks naar binnen. Madame Rosmerta keek hem medelevend aan, maar Oliver schonk er geen aandacht aan. Hij was niet in de stemming om ook maar ergens aan te denken. Zachte liefdesmuziek weerklonk door de pub. Oliver bestelde een firewhiskey en ging ermee in een donkere hoek zitten van de pub waar de stelletjes zo min mogelijk zaten, tenzij ze juist verborgen wilden blijven.
      Oliver dronk zijn glas snel leeg om snel nog een firewhiskey te bestellen. Madame Rosmerta keek hem aan alsof ze wist wat hij meemaakte. Door middel van de firewhiskey probeerde Oliver zijn herinneringen aan hem te verbergen.
      Hij, degene die zijn hart brak en toch bleef hij trouw aan hem en bleef hij zij aan zij staan naast hem, ongeacht de situatie. Oliver had naast hem gestaan ook al wist Oliver dat hij ongelijk had en zijn excuses aan zijn familie aan moest bieden. Oliver had hem gesteund toen Penelope Clearwater het met hem had uitgemaakt en had ervoor gezorgd dat hij zich weer beter voelde. Oliver had hem getroost na de dood van zijn broertje vlak nadat hij teruggekeerd was bij zijn familie. Oliver had hem al die tijd gesteund, was zijn beste, en enige, vriend geweest en het had hem zo'n pijn gedaan, ook al zou hij dat nooit hardop toegeven.
      Altijd had hij nog hoop gekoesterd dat het goed zou komen, dat hij zou realiseren dat Oliver de ware voor hem was, maar nu was al die hoop verloren gegaan. Al zijn hoopvolle gedachten waren verpletterd en verwoest door die ene uitnodiging die hij kreeg.

Net zoals elke ochtend arriveerde er om acht uur stipt een uil met de Daily Prophet voor Oliver. Terwijl hij zijn ontbijt at, bladerde Oliver door de Daily Prophet kijkend naar het laatste nieuws. De sportpagina interesseerde hem nog het meest. Het stuk over Puddlemere United en de goede invloed die Oliver had vanaf het moment dat hij de vaste Keeper werd, was hij dan ook zeer aandachtig aan het lezen toen er tegen het raam aan werd getikt door een uil. Snel schoof Oliver het raam open en pakte de brief van de uil aan. Hij pakte wat snoepjes voor de uil waarna hij weer weg kon, het barre weer in.
      Oliver draaide de envelop een paar keer in zijn handen rond en staarde naar het handschrift dat hij direct herkende als die van Percy Weasley, zijn beste vriend. Langzaam maakte Oliver de envelop open en haalde er twee papieren uit. De ene was een brief en de ander leek op een uitnodiging. Olivers ogen gleden over de uitnodiging heen en zijn hart bevroor.
      "Audrey Devon en Percy Weasley nodigen u, Oliver Wood, uit voor onze trouwdag op 15 juli 2002."
      Olivers ogen gleden over de bijgevoegde brief, maar hij ving maar enkele zinnen en woorden op zoals "beste vriend" en "getuige".
      Oliver had de papieren op de ontbijttafel neergegooid en was naar Hogsmeade vertrokken.

Oliver gaf het eerlijk toe; hij was hopeloos verliefd en hopeloos toegewijd aan Percy Ignatius Weasley.