Hoofdstuk 7

zo snel mogelijk fiets ik naar huis.
de tranen stromen over m'n wangen.
'waarom is hij op HAAR?!' denk ik boos 'op die bitch?!'
als ik thuis ben, ren ik naar boven.
'chanel is nu vast happy' denk ik jaloers 'alleen maar omdat ze met die loser heeft'
ik val op m'n bed en huilend val ik in slaap.
'ik kan niks' denk ik als ik wakker geworden ben 'ik kan chanel niet whats appen'
normaal zouden we nu onze krantenwijk hebben, maar we hebben geen tijd afgesproken.
'hoe laat ga je kranten?' vraagt m'n moeder.
'weet je het huisnummer van chanel?' vraag ik aan m'n moeder.
'ja, hier is het' zegt m'n moeder en ze geeft me een briefje met het nummer erop.
'ik ga naar de winkel, ik leg het geld op tafel' zegt m'n moeder en ze loopt weg.
ik toets het nummer in, loop naar m'n kamer en even later wordt er opgenomen.

'met chanel' zegt chanel.
'met raisha, je hoeft niet meer te komen' zeg ik bot 'ik ga het wel alleen doen'
'oke' zegt chanel en ik hoor teleurstelling in haar stem.
ik heb geen medelijden met haar.
'je wilt me geen kans meer geven he?' zegt chanel opeens.
'nee, niet meer' zeg ik.
'ik wil geen vriendin zijn met iemand die me een vieze, vuile teringhoer noemt' denk ik boos.
'jammer' zegt chanel.
'doei chanel' zeg ik op een boze toon.
'dag' zegt chanel 'jammer dat het voo' en ik hang op.
'dat gezeik hoef ik niet te horen' denk ik boos.
ik pak de kranten en ga alles vouwen.
als ik alles gevouwen heb, ga ik alles wegbrengen.
'wat veel eigenlijk' denk ik halverwege.
op een of andere manier mis ik chanel.
'ah joh, stel je niet zo aan' zegt dat ene stemmetje in m'n hoofd.
'nee, je moet haar terug nemen!' zegt dat andere stemmetje in m'n hoofd.
als ik terug ben, pak ik het geld van de tafel en loop naar m'n kamer.
ik doe m'n muziek op en ga op bed liggen.