19. ~ Lauren Fiona Johnsen

Als alle interviews zijn geweest, worden we meteen door Hyactintha naar de woonkamer geloodst. Ik heb eigenlijk helemaal niet zo op de andere interviews gelet. Het was wel mijn bedoeling, Finnick zei dat we zo veel mogelijk over onze tegenstanders moeten weten, maar door alle spanning en doordat mijn interview zo goed ging ben ik het eigenlijk een beetje vergeten.
'Welke interviews vielen jou het meest op?' vraag ik snel aan Dennis. Zodat het lijkt alsof ik wel gewoon opgelet heb en zo krijg ik meteen veel informatie over de andere tributen.
'Jij hebt zeker weer niet opgelet.' zegt Dennis lachend.
Natuurlijk moet hij me weer doorhebben. Ik lach even verontschuldigend en gelukkig is Dennis zo aardig om wat te vertellen over de belangrijkste interviews.
'De jongen uit district 1 kan nog wel een gevaarlijke tegenstander worden. Het meisje niet echt.'
'Ze heet Rosa.' verbeter ik Dennis. Rosa zie ik echt als een vriendin en het zou fijn zijn als Dennis dat ook vindt.
'Okey, ROSA valt makkelijk uit te schakelen.' gaat hij weer verder. 'District 2 is helemaal gevaarlijk. Die Jayy is op zich wel aardig, maar dat meisje is echt kwaadaardig. District 3 is niks. 5 is beter dan ik verwacht had, het meisje dan. De jongen lijkt me niet zo'n groot probleem. Verder vielen de anderen niet echt op. Al lijkt het meisje uit 7 toch best gevaarlijk en kunnen we misschien van 8 of 9 ook wat problemen verwachten. Maar niet zo erg dat we dat niet gaan winnen ofzo. Het meisje uit 12 is by the way erg schattig, maar maakt totaal geen kans. Al krijgt ze waarschijnlijk wel sponsors doordat ze dus zo schattig is.'
Ik probeer alle informatie snel in mijn hoofd te prenten.
'Dus we moeten het meest oppassen voor 1, 2, 5, 7 en 8 en 9 lopen ons waarschijnlijk wat in de weg.' vat ik zijn verhaal samen.
Dennis knikt. 'Klopt.'
'Jongens, we gaan jullie interviews terugkijken en dan gaan jullie maar snel naar bed, want morgen wordt weer een belangrijke dag.' gilt Hyacintha met haar irritante Capitoolstem.
Dennis rolt even met zijn ogen en ik schiet meteen weer in de lach. Dan ploffen we op de bank naast Finnick en onze stylisten.
Het is heel raar om mezelf terug te zien. Mij horen vertellen over het trainen, district 4 en horen hoe ik lach. Ik lach eigenlijk best vaag, bedenk ik en daardoor schiet ik meteen weer in de lach. Hyacintha kijkt me niet-begrijpend aan, wat er voor zorgt dat ik nog harder moet lachen.
'Wat is er?' vraagt Dennis verbaasd, terwijl hij al een beetje mee begint te lachen, alleen omdat ik ook lach.
'Niks.' antwoord ik, terwijl ik maar probeer om zachter te gaan lachen, zodat de anderen er in elk geval geen last van hebben.
Dennis is tijdens zijn interview charmant, grappig, vrolijk. Hij ziet eruit als de perfecte tribuut en is ook nog knap. Dat kun je ook wel horen aan het gegil van Capitooldames. Stiekem hoop ik dat we de andere interviews ook terug gaan kijken, zodat ik toch nog precies kan horen wat ze nou eigenlijk gezegd hebben. Maar helaas kondigt Hyacintha aan dat we nu toch echt naar bed moeten.
'Jullie waren geweldig.' complimenteert Finnick nog en dan worden Dennis en ik beide naar onze eigen kamer gebracht.
Doodmoe laat ik me op het zachte bed vallen. De spanning van de laatste dagen eist zijn tol op. Het idee dat als ik de Spelen wil winnen, de rest van de tributen dood moeten. Niet alleen de tributen die ik niet ken, waarvan het me eigenlijk niet uitmaakt of ze sterven, maar ook Rosa of dat kleine schattige meisje uit 12. Het lijkt me zelfs er om de tributen uit 2 te doden, omdat ik toch wel veel met ze om zal gaan en ze ga kennen alsof ze mijn vrienden zijn. En natuurlijk Dennis. Ik wil eigenlijk helemaal niet dat hij doodgaat. Dat hij moet sterven, alleen omdat ik de spelen wil winnen.
Zou ik deze mensen kunnen doden? Alleen om mijn eigen leven te redden? Alleen om de Spelen te winnen en district 4 trots te maken? Omdat ik mezelf vrijwillig heb aangeboden voor de Spelen? Wat zou er gebeurd zijn als ik me niet had aangeboden? Zou dan die Christa hier geslapen hebben? Gezellig samen met Dennis getraind hebben en de arena in gegaan zijn? Zou Dennis een beter overlevingskans met of zonder mij hebben? Ik weet het niet.
Ik weet niet of het een goede keuze was om mezelf aan te bieden. De pijn, die ik de anderen er mee aandoe. Mijn vader, mijn moeder. Of mijn beste vriendin Jennifer. Maar zij is trots op me. Vindt dat ik er goed aan gedaan heb om mee te doen. Wil zelf volgend jaar meedoen. Jennifer verwacht dat ik veilig thuiskom. Dat ik ga winnen.
Het is nu te laat om te bedenken of het wel slim was om me aan te bieden. Ik heb het gedaan. Daarmee heb ik besloten om de andere tributen te doden. Ik bijt even op mijn lip. Maar ik ga ervoor. Ik ga winnen.
Dan van ik in een rusteloze slaap.