4. Een brandende zee.

De verre golven klotsen tegen de zon omhoog, zijn stralen werpen een orange gloed over de horizon. De weinige wolken die aan de hemel staan kleuren zacht roze; het is een typische zomeravond. De wind is koel, maar de rots waarop ik zit gloeit nog na. Met andere woorden; het is heerlijk hier. Het zou perfect zijn voor een afspraakje. Gezellig, met z'n tweeën, wachten en toekijken hoe de zon ondergaat. Daarna zouden wij samen zonder schoenen langs het strand wandelen. Misschien konden wij wat met de kustlijn spelen... Wat deze avond perfect zou maken is hij. Als hij nu naast mij zou zitten... Maar nee, het mag niet zo zijn. Het zal waarschijnlijk nooit gebeuren. Hij herkent mij niet eens!
Er komt iemand van achter naast mij zitten. Haar benen zijn te bleek om van mijn zus te zijn. Ik kijk op. Het blijken de benen van Vanessa te zijn.
'Ik hoorde dat je jarig was'
Ja, wat dan nog? Wat kan ik daarop zeggen?
'Eh... ik wilde je feliciteren. Hier, ik had niet echt iets voorbereid, maar hopelijk vind je koekjes uit het ziekenhuis lekker'
Oké, ik wil het niet, maar door die zin moet ik wel glimlachen.
'Waarom zit je hier alleen?', vraagt zij. 'Moet jij niet naar huis?'
Ik schud mijn hoofd.
'Hmm', ze denkt hardop na; 'Je hebt een date met een hete jongen.' Net wanneer zij is uitgesproken ziet zij een jongen. Gelijk wijst zij op hem. 'Met hem!', besluit zij. '... of zoiets', voegt ze er verlegen aan toe.
Ik schud de treurige glimlach van mijn gezicht. Ik zou graag willen dat het waar was dat ik een afspraak had. Maar.... 'Dat is mijn neef.'
Onmiddelijk draait zij haar hoofd om. Ze kijkt van de jongen naar mij en dan weer terug. Dan trekt zij een vreemd gezicht. 'Neee! Echt waar! Die gebruinde jongen?'
Hij lijkt niet op mij, geef ik toe. Dat komt doordat zijn moeder van Hawaiiaanse afkomst is.
Ze leunt achterover. 'Weet je, jouw haar is echt cool in dit licht, het lijkt wel rood! Overdag is het meer zilverkleurig. Met zulk mooi haar en dat knappe gezichtje kun je vast elke jongen krijgen die jij wilt'
Ik glimlach. Was dat maar waar; de enige jongen die ik wil, wilt haar.
'Wel, je bent jarig, dus hoor je niet alleen te zitten', vindt zij.
Ik wijs naar mijn zussen die rond een vuur zitten. 'Ik hoor bij dat zooitje daar', geef ik toe.
Ze staat op en trekt mij mee naar de gezelligheid. 'Drie hoera'tjes voor onze kleine held die vandaag... hoe oud?' 'Zestien' 'Zestien! Wordt!', roept Vanessa en zij heft het glas.