Teen 36.

Een half uur later ontkende Louis nog steeds dat hij Esmay enkel gebruikte voor de seks. Maar, eerlijk gezegd, kan het me op dit moment niet veel schelen.
'Ik heb het verprutst.' Zuchtte Louis opeens. 'Tuurlijk niet!' Zei ik. 'Ik voel echt iets voor haar, maar ik heb het haar nog niet echt verteld.'
'Dan moet je dat dringend doen.' Zei ik en ik nam zijn hand. Hij keek op en glimlachte zwakjes. 'Jij moet ook met haar praten.' Ging hij verder.
'Dat komt later, als ze op dit moment vind dat ik een slechte moeder ben wil ik haar voorlopig niet meer zien.' Louis knikte begrijpend en ging er niet op in.
Op dat moment kwam Liam net terug. 'Ze is op school.' Ik knikte dankbaar.
'Ik ga es met Esmay praten, zien of ze al wat gekalmeerd is.' Zei Louis en hij stond op. 'En wat zullen wij gaan doen?' Vroeg Liam die ook opstond en me zijn hand aanbood. 'Geen idee,' Zuchtte ik en ik nam zijn hand aan.

Na een half uurtje verveeld rond te lopen waren we in het park terecht gekomen. 'We stonden gisteren in de krant weet je,' Zei Liam opeens. Ik keek verbaasd op.
'Ja, een foto. En moet je nu es wat weten, ze weten je naam.' Ik gaf hem een tik tegen schouder vanwege die domme grijns op zijn gezicht. 'Hoe waren de reacties?' Vroeg ik. 'Best goed eigenlijk, sommigen waren verrast omdat ze eerst dachten dat je iets met Louis had.' Ik moest lachen bij die herinnering. 'Volgens mij vatten ze het goed op, en dat is al een goed begin voor later.'
Ik glimlachte en sloeg mijn armen om zijn middel. 'Mag ik je iets vragen?' Vroeg Liam opeens. Ik maakte een instemmend geluidje. 'Wat is eigenlijk met Charlotte's vader gebeurt?'
Ik stopte met lopen. Ik ging op het gras zitten en Liam volgde mijn voorbeeld. 'We waren net 2 jaar samen toen ik ontdekte dat ik zwanger was, ik was amper 15 dus het eerste wat ik deed was naar Esmay gaan, zij overtuigde me ervan om naar mijn moeder te gaan. Maar aan haar had ik niet veel, sinds m'n pa gestorven was was ze een heel ander persoon. Ze was niet boos op me, maar ze zei dat als ik het wou houden, zij er niets te maken mee wou hebben.
Daarna heb ik een heel hartig gesprek gehad met Esmay, ik besloot dat ik het niet wou dus gingen we samen naar de apotheker om abortuspillen. Diezelfde avond ging ik naar Charlotte's vader om hem het te vertellen. We kregen ruzie, ik vertelde hem dat ik de pillen had maar het kon hem niet schelen.
Die avond liet hij me alleen huilend achter. En toen draaide ik de knop om, opeens kreeg ik het gevoel dat ik er moest zijn voor dit kind. Dus ik gooide de pillen weg en ging ervoor. 7 maanden later, Esmay was toen even bij me komen inwonen om me te helpen, stond hij opeens weer voor mijn deur, hij zei dat hij spijt had en dat hij er samen voor wou gaan. Ik was verliefd op het idee van liefde en gaf hem een tweede kans. Maar 2 maanden later, toen ik moest bevallen, was enkel Esmay bij me in die kamer. En Charlotte's vader heb ik nooit meer gezien.'
Ik keek naar Liam die zwijgend had geluisterd. 'Gaat het wel?' Vroeg ik. 'Je ziet nogal bleek.'
'Ja ja, het gaat wel het was alleen een heftig verhaal...'
'Jij laat me toch niet in de steek?'
'Natuurlijk niet!' Zei hij en hij trok me tegen zich aan. 'Ik zou jou nooit in de steek laten, jou en Charlotte niet.' Fluisterde hij en hij drukte een kus op mijn wang.