Parkpicnic - Niall Horan

"Opgepaast!” hoor ik iemand roepen en voor ik het weet zit er iemand op mijn rug. Ik kijk omhoog naar het gezichtje van mijn kleine broer, Logan. Hij glimlacht en met hem op mijn rug lopen we door het park.
Samen met alle mensen uit de straat houden we een picknick in het park. Op de weide zitten alle mensen heerlijk te smullen of te genieten van de zon.
“Kate?" hoor ik mijn moeder roepen. Met Logan nog steeds op mijn rug ga ik naar haar toe en vraag; “Wat is er mam?”
“Oh, schat een ramp, ik ben mijn cake vergeten in de keuken thuis.” Zegt ze helemaal in paniek.
“Rustig mam, Logan en ik zullen hem wel gaan halen” ze zucht opgelucht “Dank je, jullie zijn schatten allebei” en drukt een plakkerige zoen op onze wang. “Mama moet minder kleverige lipstick opdoen” zegt Logan terwijl we het park uitlopen. Nog steeds zit hij op mijn rug maar hij zit niet stil. “Logan, blijf alsjeblieft stilzitten anders ga je van mijn rug” zeg ik waarschuwend. “Maar er hangt lipstick op je wang.” Zegt hij en probeert met zijn hand het van mijn gezicht te wrijven. “Logan, zit alsjeblief stil” dan blijft hij eindelijk stilzitten tot we bijna ons huis ziet. “Kate, kijk” zegt Logan en ik kijk hem aan. Hij trekt een gekke bek waardoor ik moet lachen. “Kate, pas op!” zegt hij plots luid. Maar te laat, ik loopt pardoes tegen iemand aan waardoor Logan op de grond valt. De jongen waar ik tegenaan ben gelopen haalt zijn oortjes uit zijn oren en helpt mij en mijn broertje opstaan. “Sorry, het spijt me, heb je je pijn gedaan?” vraagt hij. Ik schud mijn hoofd en Logan heeft ook niets. Zijn blond haar ligt wat warrig op zijn hoofd en zijn helderblauwe ogen kijken me aan. Ik word uit mijn gedachten gehaald door Logan die aan mijn jasje trekt. “We moeten de cake gaan halen, Kate!” zegt hij en ik knik. “Cake?” vraagt de jongen. “Mijn moeder is haar zelfgebakken cake thuis vergeten. We moeten hem gaan halen” leg ik uit. “Gaan jullie ook naar de picknick?” vraagt hij.
“Ja, maar ik wil ca-ake!” zeurt Logan.
“Ik loop anders wel even me, ik moet daar ook heen” ik knik
“Is goed” Logan loopt voor ons uit en wacht aan de deur van ons huis. “Jij heet dus Kate?” vraagt de jongen. Ik knik “en jij?”
“Niall” antwoord hij.
Ik doe de deur open en neem de cake uit de keuken.
“Ik doe snel nog andere schoenen aan om straks te spelen in het park” zegt Logan. Ik knik en ga in de zetel zitten. Niall komt naast me zitten. Ik breek een stukje van de cake af en stopt het in mijn mond. De heerlijke smaak van chocoladecake verspreid zich in mijn mond.
“Stukje?” vraag ik. Niall knikt en ik geeft hem een stukje. Hij stopt het in zijn mond en eet het traag op, wat er ongelooflijk sexy uitziet.
“Lekker” zegt hij.
“Maar niet zo lekker als jij” flap ik eruit. Meteen slaag ik mijn hand voor mijn mond. Niall grinnikt. Hij haalt mijn handen weg van voor mijn mond en drukt zachtjes zijn lippen op de mijne. Ik antwoord maar al te graag zijn zoen. Een bom van vlinder ontploft in mijn buik.
“Huhum” Logan haalt ons uit onze zoen. Met rode wangen kijk ik mijn broertje aan.
“Logan, ga al maar, mama staat waarschijnlijk al te wachten” zeg ik.
“Jaja” zegt hij met een wenkbrauw wiebel.
“We gaan wel mee” ik sta op en we gaan naar buiten. Logan loopt fier met de cake in zijn handen al richting het park terwijl ik de deur op slot doe. Niall geeft me nog een zoen voordat we hand in hand richting het park lopen.