``212``

Dean POV:
Er wordt hard op de deur gebonsd en Rose gromt zachtjes. Ik strijk over haar rug en krijg een wijde grijns. We waren goed bezig geweest vannacht, en ik had het nodig gehad. Er wordt harder op de deur gebonsd en ik kom ophoog. “wie is daar?” mijn stem is wat ruw van de slaap en ik voel Rose haar armen meer om me heen slaan. “de sheriff, ik wil jullie allebei spreken” ik val achterover op het bed en kijk naar het plafon. Natuurlijk… als Sam hier was zou hij ons er makkelijk uit praten. Ik rol met mijn ogen. “we kleden ons even aan” antwoord ik dan terug. Rose komt een stukje omhoog en kust me zachtjes. Zachtjes strijk ik door haar haren en duw haar neer. “beetje opschieten!” ik grom en kom dan omhoog en begin me aan te kleden. Rose blijft kijken terwijl ik me aan kleed. Ik knipoog even naar haar en dan staat ze op. Langzaam trek ze haar eigen kleren aan terwijl ze naar mij blijft kijken. Als we allebei goed zijn loop ik naar de deur en open hem. Het duurt niet lang voor we achter de sheriff aan rijden. Als we voorbij de overgang van het andere dorp zijn. Als het donker is rij ik weer terug. Het was goed dat ik moest rijden zodat mijn gedachten weer op een rijtje konden komen. Rose en ik hadden even tijd en hoe moesten we ons vermaken…? Ach, het was snel en toen waren we in slaap gevallen. Maar nu moesten we aan de zaak denken en kijken wat die mensen vermoorden.

Alex POV
Iets ver weg maakt me wakker en ik open een oog. We waren verder gegaan en hadden een hotel kamer kunnen krijgen. Helaas was er maar 1 bed en ik ruik Sam over al. Er verschijnt een glimlachje en ik knuffel zijn kussen even. Het bed gaat iets omlaag en ik kom omhoog. “Dean?” Sam strijkt over zijn gezicht en klinkt heel langzaam. Hij laat zijn mobiel zakken. Ik ga op mijn knieën zitten en strijk over Sam’s schouders. Hij legt zijn hoofd naar achter en ik strijk over zijn haar. “vroeg hij of je terug kwam?” Sam zucht.
“nee, hij wilde sorry zeggen en dat hij het goed vond dat ik voor mezelf kies…” snel druk ik een kus op Sam’s wang. “en hij vroeg hoe het met jou gaat” even grinnik ik.
“wat zei je?” Sam haalt zijn schouders op
“dat je, je vermaakt met mij” we beginnen te lachen en ik sta op. Ik gaap en rek me uit. “en hij weet waarschijnlijk wat het is, wat er met het stadje is” Sam legt het snel uit en ik ga op de tafel zitten, diep nadenkend over het ding. “ en hij heeft geen hulp nodig?” Sam schudt zijn hoofd en staat op.
“koffie?” weer gaap ik en trek het elastiekje uit mijn vlecht. Sam loopt naar me toe en woelt mijn haar helemaal los. “hé!” ik probeer Sam's hand weg te duwen maar hij is sterker en houd me met een arm in bedwang. Onschuldig kijk ik naar hem op en hij legt zijn vrije hand op mijn wang. “je zou je haar vaker los moeten doen. Het staat je heel erg goed.” Er verschijnt een lach op mijn gezicht en ik rol met mijn ogen. “nah! Dan krijg ik aandacht van andere mannen en ik weet dat Dean en jij dat niet willen” ik knipoog als ik van de tafel spring en naar mijn tas loop, spullen pak en naar de douche loop.