I[/i]jskoud water kwam over mijn bleke gezicht terecht. Mijn helderblauwe ogen opende en ik keek mijn diepgrijnzende broer Josh aan. Zijn witte tanden lachte mij seconden lang uit. 'Hi Ary, goeie nacht gehad?' lachte hij, 'Ik heb zo goed geslapen, jij precies niet he?' Ik ging rechtzitten, droogde mijn donkerblonde haar met mijn handen en riep, 'Bye Josh!'. Josh keek me verward aan met zijn donkergroene ogen en verliet mijn kamer. Normale tieners zouden niet beginnen huilen om zoiets belachelijk maar ik wel. Vanbuiten leek het misschien alsof het me niets kon schelen maar vanbinnen deed het zo een pijn. Oké, ijskoud water is nu niet zo erg maar het kwetste mij gewoon. Ik stapte met mijn 65 kilo uit het bed en bekeek me in mijn levensgrote spiegel. Je kan het niet geloven maar als ik mezelf in de spiegel zie is het pijnlijker dan wat dan ook, met dank aan mijn flubberbuik. Ik heb al miljarden manieren geprobeerd om af te vallen maar geen ene werkte, misschien wel maar daarna begon ik meteen met een eetbui. Het lukte me gewoon niet, ik kan gewoon niks. Eigenlijk alles aan mijn lichaam vind ik lelijk, mijn gezicht met alle vreselijke kleine puistjes, mijn schouderlange donkerblonde haar dat zo mislukt was omdat het in laagjes was geknipt, mijn helderblauwe ogen die ik eerst gewoon prachtig vond. Volgens mij ben ik gewoon het lelijkste meisje van de hele wereld. Elke morgen als ik mij klaar maakte voor naar school te gaan duurde het uren voor ik mij aangekleed had, niet omdat ik traag was 's morgens maar gewoon omdat ik al lang niet meer in mijn kleren paste. Waarom ik geen nieuwe kleren koop? Omdat alle mensen mij aankijken op straat, naar dat lelijke nijlpaard. Maar niet dat ik iets aan mijzelf kan veranderen, als het kon zou ik een schaar nemen en al mijn vet wegknippen.. Maar dat was ik al van plan..

I'm fat.
I'm ugly.
I have pimples.
I have ugly eyes.
But nobody can change me..

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen