Proloog
De waarheid voor je ogen
Een duister en donker zicht
Oog in oog met je gevoelens
Maar voelen kun je niet
Als een verlamde blijf je staan
Met je ogen op hetzelfde punt gericht
Alles bevroren
Het is je verdriet
Dat alles bevriest
Bewegen behoort bij het verleden
En zo blijf je uren staan
Zonder te weten waar naartoe
Je laat je lijden door de sterren
De wind en de maan
Zonder kracht
Om ooit weer op eigen benen te kunnen staan
Reageer (1)
Owhhh <3
1 decennium geledenDafuq? Sinds wanneer is dit schattig?
Tis dieepp