OO3.

Toen ik klaar was met me om te kleden, ontdekte ik een deur die leidde naar een groot balkon. Er stond een bank met een salontafel, voor zover je het een tafel kon noemen. Toen ik er een paar kussentjes wou gaan leggen, zag ik dat Zayn aan het roken was. verlangend dacht ik aan de sigaren in mijn handtas. Nu even niet Emmy, je moet je focussen op Zayn. Langzaam draaide ik me om en keek hem glimlachend aan. 'Hi' zei ik vrolijk. Hij keek me eerst even argwanend aan maar glimlachte toen : 'Hello'
'Ik ben Emmy Bond' zei ik, en stak mijn hand uit. 'Zayn Malik' zei hij en gaf er een kus op. Toen ik merkte dat mijn hoofd rood werd wende ik hem af. Dit gaat niet zo gemakkelijk worden als ik dacht... Met een glimlach rnd mijn lippen keek ik hem opnieuw aan. 'Dus wat brengt jou hier?' Vroeg hij. 'Wel.. Ik ben hier voor mijn werk' zei ik, wat niet gelogen was. Na een paar minuten in stilte daar gestaan te hebben draaide ik mijn hoofd naar hem toe.
'Heb je vanavond iets te doen? Ik zou je graag beter leren kennen' zei ik met een overdreven glimlach, niet doelend op het feit dat heel zijn leven op het internet stond. 'Sure' zei hij en nam nog een haal van zijn sigaret. 'Ok om acht uur bij mij, be there' zei ik, zette nog een glimlach op, en liep naar binnen.

Die avond

Het was ondertussen al tintig voor acht maar ik liep nog rond in de woonkamer als een halve gek omdat ik nog mijn kleren moest aandoen. Gelukkig had ik gevonden dat er een soort van gordijn voor het raam was. Toen alles perfect lag, en ik uit de andere koffers mijn kleren had gehaald zette ik me op de bank en zuchtte even. Vanavond moest geweldig zijn, een eerste indruk is altijd de belangrijkste.
Toen de bel ging glimlachte ik even. Ik stond op, streek men jurkje glad en liep elegant naar de deur. Toon Bond dat je dit kunt. Maar toen ik de deur open deed was ik die gedachte opslag vergeten.