143

Wat vooraf ging:

“Hagen! Deur open! Nu!” Als Georg niet reageert klop ik nog harder op de deur, maar er doet niemand open. Ik herinner me dat ik de sleutel van hun kamer in mijn broekzak heb zitten. Ik wil ernaar grijpen maar dan herinner ik me dat mijn broek ook de reden was waarom ik hier ben. Ik duw hard tegen de deur en wonder boven wonder gaat die open. Ik loop de woonkamer in als ik opzoek ga naar mijn broek zie ik Ilse en Georg daar beide naakt in de kamer liggen.