Hoofdstuk 1 deel 2.

Loena trok me mee door de gangen.Een paar keer strompelde ik omdat ik ernstige verwondingen had aan mijn been.Maar het was fijn om vastgehouden te worden door het meisje van je dromen die jou ook leuk vind.Toen ik diep in die gedachten was strompelde ik over een omgevallen standbeeld.'O ,sorry Loena'.zei ik vol schaamte.'Zeg ,gaat het wel?'zei ze.
Ik voelde me plots eigenlijk wel een beetje licht in m'n hoofd, 'Ja...het gaat'.zei ik.
'Ik zal maar niet meer gaan rennen' zei Loena ,en we liepen nu verder. 'Loena?' Begon ik.
Loena stond stil en draaide zich om. 'Ja ,Marcel?'
Ik hield het zwaard op. 'Zouden we het terug moeten brengen naar het oude kantoor van...Perkamentus?' Loena huiverde ,en keek er met haar dromerige blauw grijze ogen naar. 'J-ja ,tuurlijk'.

Een tijdje later deed ik de deur open van het kantoor ,dat er nog aardig goed uitzag. Alleen lagen er heel veel boeken op de grond , en zaten onder het stof. 'Wauw' zei ik. 'De enige plek op Zweinstein dat er nog een beetje uitziet'.
'Daar!'zei Loena plots ,en ze wees naar een soort houder achter de grote stoel achter het bureau.Ik legde het zwaard voorzichtig op de houder. 'Zo ,da's klaar...waar wou je me naartoe brengen ,Loena?' Zei ik.
'Kom' zei Loena ,die nu mijn hand pakte.
We liepen naar buiten ,naar de ingestorte hangbrug die naar het mooie grote terrein leidde. Alles was in schemeringen en het was mistig ,maar daarachter scheen die mooie zon.We liepen het laatste en enige stukje overgebleven brug op , en gingen zitten.
Luna zuchtte. 'Het is nu echt voorbij he?' Ze keek me aan. 'Betekend dat ,dat we elkaar nooit meer zien?' Zei ik.
'Natuurlijk wel' zei Loena.'We kunnen schrijven ,en we zijn oud genoeg om te kunnen verschijnselen'. Of we kunnen elkaar weer eens onverwachts tegenkomen'. 'En nog eens...over dat van...wat je tegen met gezegd hebt'. Waarom?' Waarom mij?' Ik ademde diep in en uit. Het was nog steeds erg moeilijk om het allemaal te zeggen ,want we zijn nog niet echt...jeweetwel...vriendje en vriendinnetje...
'Omdat ik...omdat...ik v-vond je '. Plots voelde ik haar hand op die van mij. 'Ik kan me ook geen ander voorstellen die ik leuker vind dan jou'.zei ze. Ik bloosde ,en keek haar aan. Toen schoof ze op en deed haar armen om mijn nek. En voor dat ik het wist ,hadden we onze ogen gesloten voor onze eerste kus.