Onwetende welp

"dat je een onwetende welp bent"
"hoezo ben ik dat dan?"
"Spreker,je weet bijna niets over deze wereld!je bent hulpeloos als een pas geboren welpje!heb je dat dan niet door?als we je niet hadden gevonden was je nu al in de klauwen van het Schaduwwezen gevallen!Dan had je Nu al een Noct geweest!een zieloos wezen dat enkel kwaad versprijd!"
"oh!shifu Ruco,wat moet ik dan doen?"
"shifu?"
"meester..."
"oh,oke.je moet leren spreker,leren."
"hoe?waar?van wie?waneer?"
"hoe moet je zelf weten,hier,van mij,nu"
"oke"
Ik ging wat rechter op zitten en keek ruco aan,hij keek terug.
"Spreker,wat je nooit mag vergeten is te Luisteren"
"ja,luister naar het woud"
"en,waarom?"
"om ook in het duister te zien"
"niet aleen daarom,ook omdat het Woud je dingen kan vertellen"
hij zweeg even en ik luisterde naar de wind door de bomen,als stemmen die fluisterden.
"juist!"
"en Spreker,vergeet nooit te Voelen,weet je waarom?"
"eeerrrhhhmmmm?nee."
"vaak is gevaar al te voelen voor het in de buurt is,maar hetzelfde geld voor Vriendschap en liefde"
ik glimlachte even.mischien zou dat me helpen lydia te vinden.
"en tenslotte,vergeet niet te Zien"
"maar zien doen we toch constand?"
"we kijken wel,maar Zien we ook?"
daar moest ik even over nadenken
"dat licht eraan wat je onder zien verstaat"
"inderdaad,je moet leren Zien.je moet dingen in de hemel kunnen zien en ze ook begrijpen,je moet tekennen leren zien"
"ok,kan jij ze me leren?"
"mischien"
"TTTTTTTTTTOOOOOOOOOOOOOEEEEEEEEEEEE??????????"
"ach oke dan!"
"danku shifu Ruco"
ik drukte mijn vuist tegen mijn plate hand en boog,ten teken van respect.hij glimlachte.