8. What are you waiting for?

Samen lopen we het zwembad binnen, en tot mijn verbazing staan er zeker 5 mensen in de rij om een bandje te halen. “Dat wordt wachten.” Zegt Ava, en wil al aanstalten maken om in de rij te gaan staan. “Maar daar heb ik helemaal geen zin in!” Roept Dawn, “kunnen jullie niet iets regelen?” Vraagt ze aan Bill. Die begint te lachen. “Wie denk je dat we zijn, de koning en koningin?” “En wie is dan de koningin?” vraagt Tom, die zich ook bij het gesprek voegt. “Jij natuurlijk!” grapt Dawn, en begint te lachen. Ondertussen tikt Mabel me aan, en seint dat ik mee in de rij moet gaan staan. Ik knik, en loop achter ze aan, Tom, Bill en Dawn hevig in discussie achterlatend.
“Soms word ik echt gek van Dawn. Ze kan nog geen 5 seconden haar mond houden!” Fluistert Mabel, als we stukje bij beetje naar voren lopen. “Ach, je leert ermee leven,” komt er van achter ons. Ik draai me en kijk recht in Toms die gezicht. “Zat je ons nu af te luisteren?!” Vraagt Mabel, terwijl ze haar handen in haar zij zet en hem zou arrogant mogelijk aankijkt. Wat niet lukt, want ze kan gewoon niet arrogant kijken. Heeft ze ook nooit gekund. “Dat nu ook weer niet, ik ving het gewoon op,” Tom begint te lachen. “En trouwens, je moet niet zo hard praten als je het over een ander hebt. Vooral niet als die 2 meter van je vandaan staat.” Even moet ik lachen om zijn uitspraak, als we van achter ons gekuch horen komen. We draaien ons om, en de hele rij is verdwenen. Even kijken we elkaar aan, lachen, en lopen dan naar de balie toe.