12

Ik loop achter Maarten aan en hij gebaart dat ik kan gaan zitten, ik ga zitten en tegenover me aan tafel zitten dus Maarten, William en Joachim. “nou, Annika, je kunt echt geweldig zingen en wij hadden het idee om een demo met je op te nemen, die online te zetten en kijken hoe mensen op je reageren, en je dus een beetje op weg te helpen, want je stem is echt heel mooi en we willen dit niet zomaar laten zitten.” Zegt Maarten dan en ik staar hem met grote ogen aan, ze willen met MIJ een demo opnemen?? Wat?? “dus wat denk je ervan?” vraagt William dan en ik kom terug uit mijn gedachten, “lijkt me heel leuk!” zeg ik met een grote glimlach op mijn gezicht en ze knikken “okee, schrijf je zelf toevallig ook nummers?” vraagt Joachim dan en ze kijken me alle 3 aandachtig aan. Ik knik een beetje verlegen en Joachim zegt meteen “zou je een eigen nummer op willen nemen?”, even denk ik na en knik dan “is goed”. “wil je je nummer dan even inzingen dat we hem kunnen horen?”, ik knik en we staan op. Ik ga achter de microfoon staan en als William het sein geeft dat ik kan beginnen zing ik mijn zelfgeschreven liedje zo goed als ik het kan. Ze steken alle 3 hun duim naar me op als ik klaar ben met zingen en ik glimlach vrolijk, “mooi nummer! Zou je morgen na school weer kunnen komen zodat we het goed op kunnen nemen en het clipje online kunnen zetten?” vraagt Joachim dan, “dankje hihi, en ja hoor is goed!” zeg ik nog even glimlachend en dan lopen we weer terug naar de jongens. Maarten had ondertussen al eventjes alles verteld aan de jongens. “wedden, ze gaan je geweldig vinden en dan word je kei bekend!” zegt Rein blij als ik weer bij hun aankom lopen. “aahw, ik hoop t!” zeg ik nog steeds vrolijk en dan staat iedereen op om naar huis te gaan na een lange dag. “tot morgen!” zeg ik nog even tegen Maarten, William en Joachim en ik geef Daan en Nils nog een knuffel, want Owen gaat met ons mee met de trein. Als we iedereen gedag hebben gezegd lopen Rein, Owen en ik richting het station.