Geen titel

Izumi P.O.V.:


Na een lange trainen eindelijk weer terug naar het dorp. Ik moest een speciale training volgen van de hokage. Het was zwaar de afgelopen twee jaar maar het had zijn resultaat wel behaald. Nu kon ik eindelijk me vriendin Maelynn weer zien! Ik had haar al die tijd gemist. Wat verwacht je dan! Iemand van 14 jaar die weggestuurd word zonder afscheid te kunnen nemen van me vriendin. De poort van konoha kwam al in zicht. Ik begon te rennen waar Izumi me al met een glimlach begroete. Ik knikte en rende snel verder. Ik laat miste al me vrienden zo erg. Naruto, Sasuke, Kiba, Hinata, Neij en Maelynn. Ik hoop dat ze geslaagd zijn voor hun examens! Vooral Naruto. Ik kon hem niet helpen…. Altijd als er een examen of toets kwam hielp ik hem met leren of oefen. Hij haalde dan wel geen hoog cijfer maar wel altijd een voldoende. Ik schudde snel die heringen van me af en rende sneller naar de hokage. De hokage is een soort opa van me geworden. Me ouders zijn bij de aanval dood gegaan. Ik ben samen met Naruto opgevoed in een pleeggezin tot ze vonden dat we op ons eigen houtje konden gaan leven. “OPA!!! I AM BACK!” schreeuwde ik terwijl ik de deur open deed. De man moest lachen. “Dat zie ik Izumi” Lachend keek ik hem aan. “Hoe was je training?” “Zwaar! Ben blij dat ik het overleef heb” Lachend keek die me aan. “Ben je al klaar voor een missie?” “Ja maar ik wil….” “Naruto, Sasuke, Sakura, Kiano, Ladri en Maelynn zijn met hun team ook op die missie” “ECHT ZO GAAF!” “Ja, aangezien nu een ANBU bent net zo als Kakashi word jij als back – up gestuurd” “Oké” Hij legde de missie uit en legde het ANBU logo op me rechter arm. Daarna pakte ik me spullen en ging op missie. Dat word heel leuk!