002

Die avond laat vertrek ik naar Elijah zijn kamer waar ik als ik aangekomen ben een paar keer op klop. De deur vliegt geen seconde later open en Elijah staat in de deuropening. Ik tover een lieve glimlach op mijn gezicht en loop zonder een woord te zeggen langs hem heen zijn kamer binnen. 'Katherina, ik neem aan dat je hier gekomen bent voor informatie en meer uitleg.' Ik knik even met mijn hoofd waarna ik mezelf op het bed laat zakken. Mijn hand glijd even zachtjes over het zijdezachte laken heen van het bed waarna ik mijn hand weer terug trek en op mijn schoot neer leg. Een zacht briesje gaat over me heen waardoor ik mijn hoofd ophef en ik Elijah voor me zie staan met meerdere papieren in zijn handen. Ook heeft hij inkt en een gewone veer bij waar hij mee kan schrijven. 'Mijnheer ik wil u graag een voorstel doen,' begin ik. Ik sta op van het bed en pak de papieren uit de man zijn handen die ik vervolgens op het bed neer leg. Nadat ik dat heb gedaan laat ik mijn handen in die van Elijah' glijden en verstrengel ik onze vingers. 'Verander me en ik zal u niet meer lastigvallen. Ik zal vluchten en u zal me nooit meer zien.' Ik ga wat meer op mijn tenen staan zodat ik ongeveer even groot ben als de man voor me. De man slaat zijn ogen even neer en zucht kort. 'Katherina, mijn geliefde, je weet dat ik dat niet kan doen. Mijn broer zal je persoonlijk vermoorden, misschien zelfs wel door je hoofd eraf te hakken. Je weet dat je dit niet van me kan vragen.' Ik sla mijn ogen ook neer en laat zelf ook een zucht horen. 'Elijah, alsjeblieft?' Ik laat zijn handen los en laat mezelf neerzakken op het bed waar ik een van de papieren oppak. Lilianne R. Lifgardam staat er met keurige rechte letters geschreven. Ik trek mijn wenkbrauwen op en pak het volgende blad. Ilorene P. Ideca staat erop. Ik hef nog een keer mijn wenkbrauwen op terwijl ik het derde blad pak. Viviane A. Vuerinhild staat er op het laatste blad. De eerste letter van de namen is een paar keer overgetrokken zodat de letters duidelijk zichtbaar zijn. 'Elijah, wat is dit?' Ik kijk op naar de man die naast me is gaan zitten. Een spijtige zucht verlaat zijn mond. 'Het spijt me, liefste, dit zijn de eerdere meisjes die mijn broer heeft gebruik voor zijn rituelen.' Hij pakt met zijn hand de mijne vast en wrijft er met zijn duim overheen. 'Het spijt me..' herhaalt hij weer alsof het zijn schuld is. 'I-ik wil dit niet..' mompel ik terwijl er tranen in mijn ogen op komen. 'Alsjeblieft Elijah, help me.' smeek ik. 'Je bent de enige die me kan helpen hier uit te komen. Alsjeblieft?' De eerste traan verlaat mijn oog en rolt langzaam naar beneden over mijn wang heen door naar mijn kin waar die even aan blijft hangen omdat naar beneden te vallen en uit een te spatten op de lakens van het bed. Ik trek mijn jurk een beetje omhoog zodat ik makkelijker bij Elijah kan. Ik klim op zijn schoot en buig mijn hoofd naar zijn mond toe. 'Ik hou van je Elijah, je bent de enige die mij kan redden. Je bent de enige die me uit deze ellende kan krijgen. Alsjeblieft, help me?' Mijn lippen druk ik zachtjes op die van hem waar ik ze even laat liggen totdat Elijah zich voorzichtig los maakt. 'Oké ik zal het doen, Liv.'